ترازیابی جایگاه جمهوری اسلامی ایران در منطقه آسیای جنوب غربی براساس شاخصهای تبیین گر آسیب پذیری و امنیت غذایی

بررسی وضعیت تغذیه و شاخصهای تبیین گر امنیت و آسیب پذیری غذایی ایران و تعیین جایگاه و رتبه جمهوری اسلامی ایران در میان کشورهای آسیای جنوب غربی (کشورهای همسایه و خاورمیانه) در سالهای پایه تدوین چشم اندازملی، اهداف اصلی این مقاله اند. جهت تعیین جایگاه جمهوری اسلامی ایران ابتدا شاخصهای تبیین گر امنیت و آسیب پذیری از اسناد فائو و همچنین برخی منابع داخلی تدوین و تلخیص شد و سپس اطلاعات عددی مورد نیاز (سنجش شاخصها) از منابع آماری فائو، بانک جهانی، سازمان بین المللی کار، سازمان جهانی بهداشت، یونیسف و یونسکو تهیه گردید. برای رتبه بندی و تعیین جایگاه کشورها از شاخصهای انفرادی و شاخصهای ترکیبی- که از طریق جمع جبری شاخصهای انفرادی پس از رفع اختلاف مقیاس و وزن دهی حاصل شده است- استفاده شد.
نتایج نشان می دهد که ایران از نظر مصرف سرانه انرژی غذایی در رتبه ششم، از نظر شاخص ترکیبی تغذیه و امنیت غذایی رتبه دوازدهم، از نظر شاخص دسترسی اقتصادی رتبه چهاردهم، از نظر شاخص کلان کشاورزی رتبه پنجم، از نظر شاخص موجود بودن غذا رتبه پانزدهم، از نظر شاخص فرهنگی-بهداشتی رتبه دهم و از نظر شاخص کل آسیب پذیری رتبه نهم (رتبه 1= کم آسیب پذیرترین) را در میان 20 کشور منطقه به خود اختصاص داده است.