بررسی ارزش تشخیصی مالون دی آلدهید سرم به دو روش اسپکتروفتومتری تیوباربیتوریک اسید و کروماتوگرافی با کارایی بالا و بیماری عروق کرونر قلبی

آترواسکلرور و بیماری عروق کرونر قلبی (CAD)، عامل مرگ و میر در کشورهای صنعتی و هم چنین کشورهای در حال توسعه می باشد. مالون دی آلدهید محصول نهایی پراکسیداسیون لیپیدهاست. روش های متعددی برای ارزیابی پراکسیداسیون لیپیدها ارائه شده است هدف اصلی از این مطالعه تحقیق و ارزیابی روش های تیوباربیتوریک اسید (TBARS) و کروماتوگرافی با کارایی بالا (HPLC) برای تعیین و مقایسه مالون دی آلدهید (MDA) در گروهی از مبتلایان به تنگی عروق کرونر و افراد شاهد بوده است.

افراد مورد مطالعه شامل 47 نفر شاهد و 53 نفر مبتلا به CAD بودند. نمونه خون بعد از یک شب ناشتا ماندن تهیه و سرم جدا گردید. برای اندازه گیری MDA ابتدا پروتئین های سرم با استفاده از محلول تری کلرواستیک اسید رسوب داده شده و با عمل سانتریفوژ جدا گردید. محلول صاف شده رویی با اسید تیوباربیتوریک در حرارت 95 درجه سانتی گراد و به مدت 50 دقیقه واکنش داده شد. برای تعیین MDA به روش تیوباربیتوریک اسید، مجموعه رنگی حاصل در طول موج 532 نانومتر سنجش شد. برای روش HPLC، 20 میکرولیتر از مجموعه رنگی حاصل به ستون فاز معکوس HPLC تزریق و پس از شستشو به روش ایزوکراتیک، مجموعه رنگی حاصل جداسازی و با دتکتور مرئی در طول موج 532 نانومتر اندازه گیری شد.

درصد بازیابی روش های HPLC و TBARS به ترتیب بین 05/92 تا 2/105 و 7/84 تا 102 درصد به دست آمد. ضریب تغییرات روش HPLC در حدود 17/6-4 درصد و برای روش TBARS در حدود 22/12-27/7 درصد محاسبه گردید. حد تشخیص روش HPLC و روش TBARS به ترتیب 05/0 میکرومولار و 1/0 میکرومولار به دست آمد. سطح سرمی MDA تعیین شده با روش تیوباربیتوریک اسید از سطح به دست آمده به روش HPLC به طورمعنی داری بالا بود (002/0 p value =). هم چنین میانگین سطح سرمی MDA در بیماران مبتلا به تنگی عروق کرونر قلب بالاتر از افراد گروه کنترل بود. همبستگی معنی داری بین نتایج حاصل از سنجش MDA به روش تیوباربیتوریک اسید با نتایج حاصل از تعیین این ترکیب به روش HPLC به دست آمد(02/0 P value = و 325/0 r2 =).

اگر چه روش HPLC روش دقیق و صحیحی برای اندازه گیری MDA در مایعات بیولوژیک می باشد، ولی این روش وقت گیر و پرهزینه است. بنابراین با ایجاد شرایط مناسب و بهبود کیفیت در روش تیوباربیتوریک اسید می توان نتایج قابل قبولی را از این روش انتظار داشت و از آن برای کارهای روتین آزمایشگاهی و مطالعات اپیدمیولوژیکی استفاده نمود. براساس این مطالعه و هم چنین مطالعات قبلی، سطح سرمی MDA در بیماران عروق کرونر بالاتر از افراد شاهد بوده و بدین ترتیب اندازه گیری MDA به عنوان یک عامل خطرساز مستقل و یا به عنوان شاخصی از وجود آترواسکلروز و بیماری های قلبی عروقی مطرح می باشد.