مقایسه تاثیر لیزر کم توان و التراسوند در درمان تاندونیت عضلات روتاتور کاف شانه

تاندونیت های روتاتور کاف شانه بسیار شایع هستند. هر فردی در طول زندگی خود حداقل یک بار به این ضایعه مبتلا می شود و سومین اختلال عضلانی – اسکلتی بعد از دردهای کمر و گردن محسوب می شود. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر لیزر کم توان و التراسوند در درمان تاندونیت روتاتور کاف شانه بود.
این مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی دو سوکور انجام شد. 90 بیمار مبتلا به تاندونیت روتاتور کاف شانه به طور تصادفی به سه گروه 30 نفری تقسیم گردیدند و تحت درمان با یکی از روش های مطالعه به مدت 10 جلسه به شرح ذیل قرار گرفتند: گروه اول تحت درمان لیزر کم توان، گروه دوم تحت درمان التراسوند و گروه سوم کنترل بود. ارزیابی شدت درد و بهبودی حرکات در جلسه اول، پنجم و دهم انجام می گرفت. آزمون های آماری که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند شامل آنالیز واریانس دو طرفه، مجذور کای و توکی بود.
یافته های این مطالعه نشان می دهد که لیزر کم توان در کاهش درد تاندونیت روتاتور کاف موثر تر از التراسوند می باشد. آزمون مجذور کای در جلسه پنجم نشان داد که لیزر کم توان در بهبودی حرکات شانه موثرتر از التراسوند هست اما در جلسه دهم التراسوند در بهبودی حرکات شانه موثرتر از لیزر می باشد (0001/0 p<).
از یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که می توان از لیزر کم توان برای درمان درد تاندونیت روتاتور کاف شانه استفاده نمود اما برای بهبودی حرکات شانه التراسوند موثرتر است.