اثرات داروی اسپیرونولاکتون روی هورمون های محور هیپوفیز گناد در موشهای صحرایی ماده

اسپیرونولاکتون به عنوان یک داروی دیورتیک و آنتاگونیست آلدوسترون در درمان فشار خون بالا، اختلالات کبدی، کلیوی و قلبی و همچنین پرمویی در زنان مصرف می گردد. از اثرات جانبی این دارو، کاهش میل جنسی و اختلال درقاعدگی گزارش شده است. با توجه به عدم بررسی اثرات اسپیرونولاکتون روی هورمون های محور هیپوفیز گنادها، این تحقیق با هدف بررسی اثرات احتمالی این دارو بر هورمون های این محور انجام گرفت.
پژوهش حاضر روی پنج گروه موش صحرایی بالغ، هر گروه شامل نه سر موش انجام شد. گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکردند. گروه شم حلال داروی اسپیرونولاکتون (سرم فیزیولوژی) و گروه های تیمار 1 تا 3 به ترتیب غلظت های 25 و50 و mg/kgBW100 اسپیرونولاکتون را به صورت دهانی حلقی (خوراکی) و به مدت 14 روز دریافت کردند. پس از طی این مدت هورمون های LH، FSH، استروژن و پروژسترون به روش رادیوایمونواسی (RIA) مورد سنجش قرار گرفت و نتایج حاصل بین گروه کنترل و سایر گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت. 05/0p< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
میانگین غلظت هورمون FSH در گروه های تیمار 1 تا 3 و گروه های شم و کنترل (به صورت MSEM)به ترتیب 01/±11/0، 02/±14/0، 06/±38/0، 02/0±16/0 و 03/±18/0 بود که فقط در گروه تیمار 3 افزایش معنی داری را نسبت به گروه کنترل نشان داد. مقدار هورمون LH نیز به ترتیب 01/±13/0، 02/±19/0، 02/±14/0، 02/±13/0 و 02/±12/0 بود که فقط در دوز mg/kg B.W.50 نسبت به گروه کنترل تغییرات معنی داری دیده شد. کلیه مقادیر LH، FSH بر حسب mIU/mL می باشد. مقادیر هورمون است روژن بر حسب pg/mL به ترتیب 03/21±9/99، 5/22±7/143، 01/32±1/139، 04/32±9/131 و 37/46±2/125 و همچنین مقادیر هورمون پروژسترون بر حسب pMol/mL به ترتیب 9/24±2/100، 09/15±6/72، 7/19±4/79، 02/26±1/62 و 6/27±5/66 بود که در هیچ یک از گروه های تجربی و شم نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نشد.
نتایج مطالعه حاضر نشانگر تاثیر معنی دار و وابسته به دوز داروی اسپیرونولاکتون بر هورمون های LH وFSH می باشد. همچنین بیانگر این است که این دارو تاثیری بر غلظت هورمون های جنسی ندارد و بنابراین مصرف آن باعث اختلالات هورمونی نمی گردد.