استاندارد کردن حداکثر مدت زمان آواسازی در دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر تهران

تنفس انرژی اولیه برای تولید گفتار را فراهم می نماید. با توجه به اینکه هیچ شاخصی برای مقایسه میزان حداکثر مدت زمان آواسازی در افراد هنجار و مبتلا به اختلالات گفتاری در ایران وجود نداشت از این رو این پژوهش با هدف استاندارد کردن این میزان در دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر تهران انجام شد.
در این بررسی مقطعی تحلیلی 576 دانش آموز پایه های اول تا سوم راهنمایی از مناطق مختلف تهران انتخاب گردیدند. هر دانش آموز ابتدا یک دم معمولی انجام می داد سپس واکه ی/a/ را با حداکثر توان خود تاحدی که احساس انقباض در ناحیه گردن و حنجره نداشته باشد به صورت کشیده تولید می کرد. این آزمایش برای سه بار متوالی انجام می گرفت و بیشترین زمان به عنوان حداکثر مدت زمان آواسازی تایید می شد.
تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که میانگین حداکثر مدت زمان آواسازی به ترتیب پایه، در دخترها 3/15، 65/15و 16/17 ثانیه، در پسرها 41/15،7/16و01/17 ثانیه و بدون در نظر گرفتن جنسیت 36/15،17/16و08/17 ثانیه بود. اختلاف میانگین در بین پایه اول و سوم معنی دار بود(003/0p<).
نتایج نشان می دهد که با افزایش سن میزان حداکثر مدت زمان آواسازی در بین افراد مورد مطالعه افزایش یافته است. همچنین این میزان در پسرها در پایه ی اول و دوم بیشتر از دخترها و در دخترها در پایه سوم بیشتر از پسرها می باشد.