ادغام و مدیریت ساخت اطلاعی

نظریه نحوی هنوز به انسجام لازم میان صورت های زبانی و نقش های آن ها نرسیده است. این انسجام به ویژه آنجا که دستور زبان انگلیسی مدنظر است بسیار پراهمیت می باشد. عدم وجود چنین انسجام و همبستگی مانعی بر سر راه پیشبرد اهداف تحلیلی در سطوح اصلی، از جمله ارائه توصیفی دقیق از اجزای کلام، به شمار می رود. عدم موفقیت در «بازچینی سبکی» مشکل اساسی دیگری است که از این بی انسجامی و گسستگی ناشی می گردد. در این مقاله، نگارنده بر این باور است که چینش های غیراصلی سازه ها را که حاصل فرایندهایی همچون خروج کانون ساز، مبتداسازی آغازین، مبتداسازی زمینه میانی، وارونگی مکانی و مجهول سازی می باشند می توان در صورت در نظر گرفتن سطحی از ساختار موضوعی توجیه نمود که قبل از انجام فرایند ادغام نحوی توسط مدیریت ساخت اطلاعی تعیین می گردد.