تغییرات ادم مغزی و پیامدهای نورولوژی بعد از ضربه ی مغزی تجربی با مصرف توام استروژن وپروژسترون

مطالعه های زیادی نشان داده اندکه خیز (ادم) مغزی کنترل نشده علت بسیاری از ناتوانی ها و مرگ و میرها در ضربه ی مغزی است. مطالعه های قبلی اثر محافظت کنندگی مصرف تنهای استروژن و پروژسترون را در ضربه مغزی نشان داده اند. در این مطالعه اثر مصرف توام استروژن و پروژسترون به دنبال ضربه ی مغزی منتشر بر خیز مغزی و پیامد نورولوژی آن در موش های صحرایی ماده بررسی شده است.

این پژوهش مداخله ای تجربی در 8 گروه موش صحرایی ماده انجام شد که گروه ها به ترتیب 1- شاهد، 2- شم، 3- ترومای بدون تخمدان (TBI+OVX)، 4- حلال، 5- دوز فیزیولوژیک استروژن + دوز فیزیولوژیک پروژسترون (E1+P1)، 6- دوز فیزیولوژیک استروژن + دوز فارماکولوژیک پروژسترون (E1+P2)، 7- دوز فارماکولوژیک استروژن + دوز فیزیولوژیک پروژسترون (E2+P1) و 8-دوز فارماکولوژیک استروژن + دوز فارماکولوژیک پروژسترون (E2+P2) تقسیم شدند. تزریق هورمون ها به صورت تک دوز و داخل صفاقی دو هفته بعد از اوارکتومی و نیم ساعت بعد از القای ضربه مغزی منتشر به روش مارمارو انجام شد. خیز مغزی به وسیله ی اندازه گیری محتوای آب مغزی و سلامت سد خونی مغزی به وسیله ی میزان رنگ آبی ایوانز خارج عروقی و پیامدهای نورولوژی به وسیله ی نمره ی نورولوژی حیوانی تعیین شد.

محتوای آب مغزی، در گروه 8 در مقایسه با گروه حلال و گروه 6، به ترتیب کاهش معنی دار 68/2% و 88/2% نشان داد و در گروه 5 در مقایسه با گروه 6، کاهش معنی دار29/2% یافت. میزان رنگ آبی ایوانز در گروه های 6 و 7 در مقایسه با حلال، به ترتیب کاهش معنی دار 1/21% و 7/14% پیدا کرد. نمره ی نورولوژی یک ساعت بعد از ضربه ی مغزی، در گروه 5 در مقایسه با حلال و گروه 3 به ترتیب افزایش معنی دار 5/2 و 2 نشان داد. هم چنین در 4 و 24 ساعت بعد از ضربه ی مغزی، در همه گروه های تزریقی نمره ی نورولوژی درمقایسه باگروه 3 افزایش معنی دارپیداکرد و در24 ساعت بعد از ضربه، این نمره در گروه های 7 و 8 در مقایسه با حلال، افزایش معنی دار 2/1 را نشان داد.

این مطالعه نشان داد که اثر مفید مصرف توام استروژن و پروژسترون در کاهش خیز مغزی و بهبود پیامدهای نورولوژی، بستگی به دوزی ازاستروژن داردکه باپروژسترون مصرف می شود.