مروری بر منابع و مقالات پزشکی: مسئولیت جراح در ارزیابی های بیماران جراحی قبل، حین و پس از عمل

با توجه به بالا رفتن متوسط سن در دنیا و بخصوص در کشور ما، جراحان به طور روزمره با بیماران سالمند و یا بیمارانی که به علت سالخوردگی، بیماری های ناتوان کننده دیگری نیز دارند (بیماری های همراه) مواجه می باشند و از آنجائی که به خصوص در کشورهای صنعتی و همچنین در کشور ما بیماری های قلبی شایعترین علت مرگ و میر در بزرگسالان است، انتظار می رود که بیمارانی که برای عمل جراحی مراجعه می نمایند نیز دچار ناراحتی پنهان و یا آشکار قلبی باشند. از این جهت است که کشف و درمان اینگونه بیماران قبل از عمل جراحی در اولویت نخست قرار دارد؛ و پس از آن بیماران ریوی، بیماران دیابتیک بخصوص آنها که انسولین مصرف می کنند، بیماران مبتلا به پرفشاری خون، بیماران کلیوی نیز بایستی قبل از عمل جراحی درمان و کنترل شوند؛ همچنین بیماران سالمند که گذشته از سالمندی به علت سابقه سایر بیماری ها مدتی از تغذیه مطلوب و مناسبی برخوردار نبوده اند، نمی توانند مانند سایر بیماران در برابر استرس و سایر پیامدهای جراحی مقاومت کنند. پس بایستی عوامل خطر آفرین و خطر ساز و آن دسته از بیماران که عمل جراحی در آنها واجد ریسک بالاتری است، را شناسایی کرده و آنها را قبل از عمل جراحی در بهترین شرایط و وضعیت ممکن جهت عمل جراحی قرار داد. عده ای از بیماران به علت بیماری های همراه، داروهایی مصرف می کنند که ناچار بعضی از آنها را بایستی قبل از عمل جراحی قطع کرد و یا با داروی دیگری جانشین نمود و یا اینکه به طور کلی تحت درمان قرار داد و به عبارت دیگر برای آنها قبل از عمل، دارو شروع کرد. برای این کار عوامل خطر ساز قلبی، ریوی، متابولیک و نیز وضعیت سلامت کلی بیمار و شرایط فیزیولوژیکی او را بایستی قبل از عمل جراحی مورد بررسی و دقت قرار داد و با توجه به آنها اگر احتیاج به درمان و بهبود بخشیدن و برطرف کردن بعضی از عوامل خطرساز است اقدام نمود. درست است که این کار اغلب و عمدتا در حیطه مسئولیت پزشکان مشاور است ولی جراح هم باید از آنها اطلاع داشته باشد تا اولا بتواند از مشاورین لازم استفاده کرده و ثانیا بتواند سیر درمان بیمار و نتیجه مورد انتظار از درمان را دنبال نماید و در نهایت آنکه عمدتا جراح مسئول تمام کارهای درمانی است که برای بیمارش انجام می شود.