خدا در آرزوی انسان

رویکردهای فلاسفه و متکلمان (مسیحی و مسلمان) به خداشناسی در طول زمان و با رشد معارف بشر تغییرات زیادی داشته است. الهیات مسیحی و اسلامی سرشار از برهان ها و دلیل های اثبات وجود خداست. بحث درباره امکان اقامه برهان بر وجود خدا، سخن از برترین دلیل وجود خدا، پاسخ به نقدهای منتقدان و بازسازی برهان ها و دلیل های پیشینیان در دوره های متاخر، بخش زیادی از آثار و افکار متالهان دو دیانت را به خود اختصاص داده است. دلیل هایی که در میراث این دو سنت دینی و فلسفی می توان یافت برخی برگرفته از تعالیم دینی و بعضی حاصل اندیشه متفکران دین مدار است.
بدون تردید مرور و بررسی تطبیقی این دلیل ها می تواند ما را با کمالات، ظرفیت ها و نگرش های بایسته در الهیات اسلامی بیشتر آشنا کند. از جمله مسایلی که در خلال این مقایسه به دست می آید بایستگی نگرش روانشناختی به اثبات وجود خدا در الهیات اسلامی است؛ موضوعی که در این مقاله، با الهام از آیه ای از قرآن کریم، در مساله امید به زندگی دنبال شده است. این مساله عبارت است از استدلال به وجود خدا از راه کارکرد ذهن و نفس انسان در موضوع امید و امیدواری به زندگی. منظور از امید در این جا همه انواع آینده نگری ها و ویژگی های حاکم بر رفتارهای امیدوارانه انسان است.