مطالعه آپوپتوز در بافت بیضه متعاقب ایجاد نهان بیضگی یک طرفه در موش صحرایی بالغ

نهان بیضگی (کریپتورکیدیسم) به دنبال نقص در پایین آمدن بیضه ها به داخل کیسه بیضه در زمان تولد ایجاد می شود و یکی از علل ناباروری در انسان و بسیاری از گونه های حیوانی است. در گونه های مختلف پستانداران درجه حرارت بیضه پایین تر از حرارت فضای بطنی می باشد و نشان داده اند که این دمای پایین برای روند اسپرم سازی ضروری می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی آپوپتوز پس از نهان بیضگی تجربی یک طرفه در موش صحرایی بالغ در بافت بیضه می باشد.
در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی بالغ نژاد ویستار (250 – 200 گرم) به 15 گروه 8 تایی تقسیم شدند. با ثابت کردن بیضه های راست به دیواره ی شکم، در هفت گروه نهان بیضگی تجربی یک طرفه ایجاد گردید. در گروه های اول تا هفتم به ترتیب 1، 3، 6، 10، 15، 30 و 60 روز پس از عمل، حیوانات کالبد گشایی شده و بیضه آنها مورد مطالعه قرار گرفت. در گروه هشتم تا چهاردهم به عنوان گروه شم پس از برش، بیضه ها از کیسه بیضه به داخل محوطه بطنی جا به جا شده و سپس به کیسه بیضه بازگردانده شدند. در گروه پانزدهم به عنوان گروه شاهد هیچ گونه عملی صورت نگرفت. پس از نمونه برداری از بافت بیضه و ثبوت در فرمالین 10 درصد نمکی، پاساژ بافتی و تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی با روش تانل، بیضه ها از نظر آپوپتوز در گروه های مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند.
رنگ آمیزی تانل مشخص ساخت که نهان بیضگی تجربی موجب القای آپوپتوز در سلول های زایای بافت بیضه می شود. اوج سلول های آپوپتوتیک در روزهای سوم و ششم پس از عمل مشاهده شد. اختلاف معنی داری مابین گروه شم و گروه شاهد وجود نداشت.
نتایج مطالعه ما نشان داد که نهان بیضگی تجربی موجب القا، آپوپتوز در بافت بیضه می شود و حداکثر مرگ سلولی بعد از سه روز از عمل نهان بیضگی تجربی بوده و به تدریج با گذشت زمان نسبت به روز سوم کاهش مرگ سلولی مشاهده می شود. این اثر احتمالا به دلیل تنش حرارتی و تنش اکسیداتیو در سلول های بافت بیضه است.