تعارض زناشویی و نقش مزاج کودک

هدف از اجرای این تحقیق، بررسی نقش واسطه ای و تعدیل کنندگی مزاج کودک در رابطه بین تعارض زناشویی با نشانه های عاطفی رفتاری، سلامت جسمانی و روانی اجتماعی کودک بود. 220 دختر و 193 پسر از جامعه دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر تهران با روش نمونه برداری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و مادران آنها به مقیاس خصومت آشکار اولری پورتر (OPS؛ پورتر و اولری، 1980)، پرسشنامه بازنگری شده مزاج اوایل نوجوانی (EATQ-R؛ پوتنام، الیس و روتبارت، 2001) و پرسشنامه سلامت کودک فرم والدین (CHQ-PF-28؛ لندگراف و آبتز، 1996) پاسخ دادند. مادران و معلمان نیز پرسشنامه توانایی ها و مشکلات (SDQ؛ گودمن، 1997) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند که تعارض زناشویی و مزاج کودک پیش بینی کننده نشانه های آسیب شناختی روانی و سلامت کودک بودند. همبستگی مثبت بین تعارض زناشویی با مزاج منفی و همبستگی منفی بین تعارض زناشویی با مزاج مثبت کودک به دست آمد. نقش تعدیل کننده مزاج مثبت و توانایی مهار بالای کودک بر تعارض زناشویی و سلامت کودک و نقش واسطه ای مزاج کودک در رابطه بین تعارض زناشویی و نشانه های رفتاری کودک تایید شد. استلزامهای حاصل از نتایج پژوهش مورد بحث قرار گرفتند.