علل باکتریال سپسیس نوزادی در بیمارستان های ابوذر و امام خمینی اهواز در سال 85-1384

یکی از مهم ترین و جدی ترین عفونت های دوران نوزادی، سپسیس است. از آن جایی که علایم سپسیس در نوزادان غیراختصاصی است و تاخیر در شروع درمان منجر به مرگ و میر بالایی در این گروه سنی می شود؛ لذا درمان به صورت تجربی و بر اساس ارگانیسم های شایع در هر منطقه صورت می گیرد. عوامل باکتریال ایجادکننده سپسیس نوزادی درمناطق مختلف جهان و حتی در یک کشور هم ممکن است متفاوت باشند و در طول زمان هم تغییر کنند. هدف از این تحقیق تعیین باکتری های ایجاد کننده سپسیس نوزادی در بیمارستان های ابوذر و امام خمینی اهواز به منظور انتخاب آنتی بیوتیک مناسب در درمان این بیماران بود.
کلیه نوزادانی که با تشخیص احتمالی سپسیس نوزادی از آذر 1384 لغایت آبان 1385 در بیمارستان های ابوذر و امام خمینی اهواز بستری شده بودند، در مطالعه شرکت داده شدند. از تمامی بیماران دو نمونه کشت خون در شرایط استریل و از دو محل گرفته شد و در محیط های EMB، McConkey و آگار خون گوسفندی کشت داده شد. در صورت رشد ارگانیسم، آزمایش های تکمیلی جهت تشخیص قطعی صورت گرفت.
از 593 نوزادی که با تشخیص احتمالی سپسیس بستری شده بودند، 83 مورد کشت مثبت داشتند که از این تعداد، 15 مورد به علت کشت ارگانیسم های غیرمعمول، کشت مثبت از یک لوله و احتمال آلودگی از مطالعه حذف شدند. در مجموع، 68(3/11درصد) نفر از نوزادان کشت مثبت داشتند که 20 مورد (4/29درصد) مبتلا به سپسیس زودرس و 48 مورد (6/70درصد) مبتلا به سپسیس دیررس بودند. شایع ترین باکتری های جدا شده به ترتیب کلبسیلاپنومونیه (28درصد)، استافیلوکوک اپیدرمیدیس (5/20درصد)، انتروباکتر و اشرشیاکولی (هر کدام 16درصد)، پسودوموناآئروژینوزا (15درصد) و استافیلوکوک طلایی (5/1درصد) بودند. از هیچ کدام از بیماران، استرپتوکوک گروه B جدا نشد. اکثریت موارد استافیلوکوک اپیدرمیدیس و پسودوموناآئروژینوزا از بیمارانی جدا شدند که سابقه بستری در بیمارستان های دیگر را داشتند.
نتایج این تحقیق نشان داد که ارگانیسم های گرم منفی شایع ترین عوامل ایجادکننده سپسیس نوزادی در اهواز هستند که این مطلب باید در درمان تجربی سپسیس نوزادان در این منطقه مدنظر قرار گیرد.