مطالعه رفتار باکتری لیستریامونوسیتوژنز در طی روند تولید پنیر سفید ایرانی تحت تاثیر اسانس آویشن شیرازی

گزارش های بسیاری درباره جداسازی لیستریا مونوسیتزژنز از انواع پنیرها موجود است. کاربرد نگهدارنده های طبیعی از جمله اسانس آویشن شیرازی در کاهش این آلودگی موثر می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضد لیستریایی اسانس آویشن شیرازی بر رفتار باکتری لیستریا مونوسیتوژنز تحت شرایط تولید پنیر سفید ایرانی است.
روش های به کار رفته در این تحقیق مشتمل بر تهیه گیاه، استخراج اسانس و آنالیز آن، تهیه میزان تلقیح باکتریایی، تولید پنیرهای حاوی باکتری لیستریا و غلظت های مختلف اسانس آویشن شیرازی (صفر، 50، 150 و ppm 300)، آزمایش ها میکروبی و شیمیایی از نمونه های پنیر و بالاخره تحلیل آماری نتایج می باشد.
نتایج نشان داد که آویشن شیرازی تاثیر معنی داری بر تغییرات pH در نمونه های پنیر نداشت (05/0>p). هم چنین با افزایش غلظت اسانس مزبور در نمونه های پنیر، لگاریتم تعداد باکتری ها کاهش یافت. به طوری که کاهش رشد باکتری ها تحت تاثیر غلظت های ppm 150 و 300 در پنیرها در مقایسه با نمونه های فاقد آویشن معنی دار بود (05/0>p).
یافته های این پژوهش نشانگر اثرات بالقوه خوب آویشن شیرازی در پنیر به عنوان یک ماده ضد لیستریایی بود. کاربرد غلظت ppm 150 آویشن شیرازی در پنیر سفید ایرانی، می تواند سبب سلامت این فرآورده با حفظ اثرات مفید ارگانولپتیکی و کاهش رشد باکتری لیستریا در پنیر شود.