بررسی وضعیت خود مراقبتی کودکان مبتلا به دیابت نوع اول و ارتباط آن با واکنش خانواده

دیابت نوع اول از جمله بیماری های مزمن دوران کودکی است که می تواند اثرات نامطلوبی بر کودک، خانواده و جامعه داشته باشد با تقویت خود مراقبتی در کودکان مبتلا به دیابت نوع اول می توان از این اثرات کاست. خود مراقبتی در کودکان نیز تحت تاثیر عواملی چون واکنش خانواده می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط خود مراقبتی این کودکان و واکنش خانواده آنهاست.
پژوهش حاضر ازنوع غیر تجربی وهمبستگی است که در آن خود مراقبتی کودکان مبتلا به دیابت، واکنش خانواده آنها و ارتباط آن دو تعیین شده است. 133 کودک 147 ساله مبتلا به دیابت نوع اول به روش مستمر و مداوم به مدت 2 ماه از سه مرکز منتخب شهر تهران انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از فرم مشاهده و پرسشنامه استفاده شد.
یافته ها نشان داد که بین خود مراقبتی و واکنش خانواده ارتباط معنی داری وجوددارد(00/0P=) و متغیرهایی مانند سن، جنس ورتبه تولد کودک و طول مدت بیماری در روابط بین خود مراقبتی کودک و واکنش خانواده عامل مداخله گرنیستند.
با توجه به نتایج پژوهش مبنی بر متوسط بودن سطح خود مراقبتی کودکان و ارتباط آن با واکنش خانواد و همچنین همبستگی مستقیم و قوی آگاهی وعملکرد کودکان مبتلا به دیابت پیشنهاد می شود به منظور ارتقاء خود مراقبتی کودکان و بهبود واکنش خانواده ها برنامه های آموزشی دیابت برای کودک و خانواده اجرا شود. همچنین پیشنهاد می شود تحقیقی با همین موضوع به صورت مورد- شاهدی انجام شود تا سایر عوامل موثر بر این ارتباط شناسایی گردد.