مقایسه حافظه کاری فضایی و استفاده از راهکارها در کودکان مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک با کودکان طبیعی 7 تا 12 سال

پژوهش حاضر حافظه کاری فضایی و استفاده از راهکارها را که از جمله مهمترین کارکردهای اجرایی در انجام تکالیف یادگیری و کنش های هوشی هستند، در کودکان مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک بررسی می کند.
در این پژوهش توصیفی تحلیلی مقطعی، 40 کودک 7 تا 12 سال در دو گروه 20 نفره شامل کودکان مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک با میانگین سنی 94/8 سال و گروه کودکان طبیعی با میانگین سنی 86/8 بر اساس نمونه گیری غیرتصادفی انتخاب و مقایسه شدند. برای به دست آوردن داده ها از آزمون توانایی ها و مشکلات، آزمون عصبی روان شناختی CANTAB و آزمون هوش ریون استفاده شد. داده ها نیز با آزمون t مستقل تحلیل شدند.
کودکان مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک در حافظه کاری فضایی با گروه کودکان طبیعی تفاوت داشتند. مقایسه ی میانگین تعداد خطاها، در 3 حالت مجزا بررسی شد، و نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد (05/0 > p)، به جز زمانی که هر دو حالت خطا با هم رخ دهد (05/0 < p). ولی در زمینه ی استفاده از راهکارها تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 < p).
با توجه به یافته های فوق پیشنهاد می شود تا دوره های توانبخشی شناختی با تمرکز روی مهارت های اجرایی در درمان بالینی کودکان مبتلا فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک گنجانده شود تا حافظه کاری را در اعمال و مهارت های حرکتی پیچیده در آنها بهبود بیشتری یابد.