شناسائی جدایه های نکروتوکسیژنیک اشریشیاکلی در موارد عفونت های گوارشی گوساله ها در منطقه کرمان

هدف از این مطالعه شناسائی سویه های نکروتوکسیژنیک اشریشیاکلی و تعیین گروه سرمی آنها در عفونت های گوارشی گوساله ها بود. سواب های رکتال از 163 گوساله اخذ شده و در محیط مک کانکی جهت جداسازی اشریشیاکلی به روش خطی کشت داده شد. کلنی های مشکوک در محیط های تفریقی بیوشیمیائی به منظور تائید تشخیص کشت داده شدند و از هر نمونه یک کلنی تائید شده برداشت و در محیط مایع لوریا برتانی (LB) کشت داده شده و به همراه 30 درصد گلیسرول در دمای 20- درجه سانتی گراد ذخیره گردید. روش مولتی پلکس PCR جهت شناسائی جدایه های مثبت از نظر حضور ژن های خانوادهcnf و cdt انجام گردید. ژن های مذکور بترتیب عوامل سیتوتوکسیک نکروز دهنده و توکسین های تورم دهنده کشنده سلول را کد می کنند. جدایه های مثبت در آزمایش مرحله اول به منظور تعیین واریانت ژن های مذکور در چندین آزمایش PCR ساده به کار گرفته شدند. گروه سرمی جدایه های نکروتوکسیژنیک تعیین شد. بر اساس نتایج، از مجموع 163 نمونه اخذ شده 138 جدایه اشریشیاکلی جدا گردید. در آزمایش های PCR مرحله اول، 12 جدایه (69/8درصد) باندهای 1150 و 466 جفت بازی داشتند و از نظر ژن های خانواده cnf و cdt مثبت بودند. تمامی 12 جدایه، حضور ژن های عامل سیتوتوکسیک نکروز دهنده نوع 2 و توکسین تورم دهنده کشنده سلول نوع 3 را نشان دادند و بعنوان جدایه نکروتوکسیژنیک 2 (NTEC2) در نظر گرفته شدند. همه جدایه ها فاقد ژن cnf1 بودند که در جدایه های نکروتوکسیژنیک 1 (NTEC1) یافت می شوند. نتایج آزمایش تعیین گروه سرمی جدایه های نکروتوکسیژنیک 2 نشان داد که 3 جدایه متعلق به گروه سرمی O15، 2 جدایه O78 و 1 جدایه متعلق به O8 می باشد. بقیه 6 جدایه بوسیله آنتی سرم های استاندارد قابل شناسائی نبودند. در اکثر مطالعات انجام شده در سایر نقاط دنیا فقط سویه های نکرو توکسیژنیک نوع 2 از گوساله ها جدا شده است که متعلق به گروه های سرمی مختلفی بوده اند.