توصیف نظام ضمایر شخصی در زبان فارسی با نگاهی همسان در زبان آلمانی

در دمشور سنتی زبان فارسی، ضمایر شخصی به دو دسته تقسیم می شوند، یک دسته ضمایر منفصل اند و دسته دیگر ضمایر متصل. در مقالهء حاضر سعی شده است تا ضمایر متصل، یا پسوندی، به صورت نظامی متشکل از سه صیغگان تحلیل و بررسی شوند: صیغگان اول شامل پسوندهای غیرفعلی اند که اصولا به ستاک فعل وصل نمی شوند، صیغگان دوم شامل پسوندهای فعلی اند که فقط به ستاک فعل متصل می شوند، صیغگان سوم شامل پسوندهای فعلی و غیرفعلی اند که ممکن است به ستاک فعل وصل شوند و یا نشوند. در نوشتهء حاضر، نمودهای این صیغگان ها به صورت توزیعی در زبان فارسی معیار و محاوره مورد بررسی قرار می گیرند. در ضمن نگارنده همراه با شواهدی نشان می دهد که اصولا در زبان آلمانی ضمایر پسوندی وجود ندارد.