تاثیر حالتهای خلقی در پاسخهای قلبی-عروقی بر حسب ابعاد شخصیتی برونگردی و نوروزگرایی

مقاله حاضر حاضر اثر حالت های خلقی مثبت و منفی بر پاسخ های قلبی - عروقی و نقش تعدیل کننده ابعاد شخصیتی برونگردی و نوروزگرایی را در این رابطه وارسی می نماید. ابتدا 654 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه تربیت مدرس، نسخه تجدید نظرشده پرسشنامه شخصیتی آیزنک را تکمیل نمودند؛ سپس بر اساس نمره های انتهایی توزیع در دو بعد شخصیتی برونگردی و نوروزگرایی، 4 گروه، شامل گروه های برونگرد، درونگرد، نوروزگرا و پایدار هیجانی (هر گروه30 نفر؛ مجموعا 120 نفر) انتخاب شدند. کاربندی آزمایشی در مورد هر یک از آزمودنی ها در دو جلسه با فاصله دو تا چهار هفته، اعمال گردید؛ بدین ترتیب که در یک جلسه خلق مثبت و در جلسه دیگر، خلق منفی به آنها القا شد. میزان فشارخون و ضربان قلب آزمودنی ها در پیش و پس از فرایند القای خلق، اندازه گیری و ثبت گردید. با توجه به نتایج به دست آمده در مورد همه آزمودنی ها، در موقعیت خلقی مثبت در مقایسه با موقعیت خلقی منفی، میزان فشارخون سیستولیک نسبت به میزان آن در مرحله خط پایه، با کاهش بیشتر، و در موقعیت خلقی منفی در مقایسه با موقعیت خلقی مثبت، میزان ضربان قلب نسبت به میزان آن در مرحله خط پایه، با افزایش همراه بوده است. گرچه نتایج نمایانگر تاثیر متغیر خلق بر میزان تغییرپذیری فشارخون سیستولیک و ضربان قلب است، ابعاد شخصیتی برونگردی و یا نوروزگرایی این اثر را تعدیل نکردند. از آنجایی که نتایج برخی مطالعات حاکی از آن است که سطوح پایین تر پاسخ های قلبی-عروقی با سلامت، و سطوح بالاتر آن با بیماری مرتبط است و طبق یافته های پژوهش حاضر نیز، حالت خلقی مثبت، با کاهش میزان فشارخون سیستولیک، و حالت خلقی منفی با افزایش میزان ضربان قلب، همراه است، می توان از شیو های القاء خلق، در راستای بهبود سلامت افراد بهره جست.