بررسی تاثیرآموزش مهارت های هیجانی-اجتماعی به معلمین مقطع ابتدایی در رشد مهارت های هیجانی-اجتماعی آنان به تفکیک جنس

نوع مطالعه: پژوهشی پژوهش حاضربه بررسی اثربخشی آموزش مهارت های هیجانی اجتماعی به معلمین زن و مرد در رشد مهارت های هیجانی اجتماعی آنان پرداخته است. این مطالعه از نوع طرح های آزمایشی است که در آن 68 معلم ابتدایی(پایه های چهارم و پنجم، دارای حداقل 10 سال سابقه تدریس و مدرک لیسانس) به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (18 زن و 16 مرد) و آزمایش (20 زن و 14 مرد) جایگزین شدند. ابزار سنجش مهارت های هیجانی-اجتماعی پرسش نامه هوش هیجانی – اجتماعی بار-اون (هنجاریابی شده توسط سموعی 1382و دارای 90 گویه و 5 عامل (درون فردی،بین فردی،سازگاری،مدیریت استرس و خلق عمومی) بود. مهارتهای هیجانی- اجتماعی در 10 جلسه 2 ساعتی در حوزه مهارت های درون فردی و مهارت های بین فردی، آموزش داده شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس عاملی طرح های آمیخته نشان داد که عملکرد گروه آزمایش در مهارت های هیجانی اجتماعی کلی و خرده موءلفه های آن نسبت به عملکرد گروه کنترل بیشتر و تفاوت بین دو گروه معنی دار است.این نتایج پس از4 ماه، افت معنی داری در مهارت های هیجانی اجتماعی کلی و خرده موءلفه های آن نشان نداد. طراحی برنامه هایی برای آموزش معلمین می تواند کمک بالقوه سودمندی برای رسیدن به ابعاد گوناگون هوش هیجانی – اجتماعی نماید نخستین گام در اجرای برنامه های یادگیری هیجانی – اجتماعی، درگیر نمودن معلمین با این مهارت ها و رشد توانمندی های هیجانی-اجتماعی آنان است