نظریه ی حرکت جوهری: پیامدهای فلسفی و تربیتی

نظریه ی حرکت جوهری از ابتکارات ژرف و تاثیرگذار ملاصدرای شیرازی است که توانست تحولی بنیادین در فلسفه ایجاد کند. نظریه ی مذکور دارای مبانی، اهداف، اصول و پیامدهای قابل توجهی در فلسفه ی محض است که اندیشمندان به تفصیل بدان ها پرداخته اند و مقاله ی حاضر نیز در صدد طرح و ارائه ی برخی از آن هاست.
اما این نظریه قابلیت ها و استعدادهای فراوانی برای ارائه ی پیامدهای تربیتی، کلامی، اخلاقی و... دارد که معمولا تحت الشعاع انوار فلسفی آن قرار گرفته و مغفول واقع شده است. این نوع نگاه به حرکت جوهری می تواند علاوه بر استخراج مفاهیم نوین و تولید دانش در حوزه های جدید علوم انسانی، به کاربردی شدن فلسفه و ایفای نقش شایسته ی آن در حیات بشری مدد رساند.
نگاه تربیتی به این نظریه و بررسی پیامدهای تربیتی حاصل از اعتقاد به حرکت جوهری، مبحث جدیدی است که تاکنون کم تر بدان توجه شده است و می تواند در حوزه ی فلسفه ی تعلیم و تربیت مورد مداقه و بررسی قرار گیرد.
مقاله ی حاضر در بخش دوم خود به دنبال چنین هدفی است.