عوامل موثر بر کارایی و اقتصاد مقیالر در رهیافت های پارامتری و ناپارامتری (مطالعه موردی: طرح های مرتعداری در ایران)

این تحقیق ضمن بررسی تطبیقی رهیافت های پارامتری و ناپارامتری در برآو رد کارایی، اقتصاد مقیاس، ان را به طور موردی در سطح طرح های مرتعداری سه استان کشور مورد توجه قرار می دهد. در این طرح ها مراتع با هدف حفظ، اصلاح و احیا به صورت اسناد بلندمدت، قابل تمدید به مر تعداران (دامداران) واگذار می شود. نتایج حاصل از رهیافت پارامتری نشان می دهد که: الف- ظرفیت ارتقا،، کارایی فنی در طرح های مرتعداری به میزان 33 درصد وجود دارد ب- بازدهی فزاینده نسبت به مقیاس بر فرایند تولید حاکم است. ج- حس تعلق، احساس مالکیت، شیوه های بومی مدیریت، تقسیم بندی مراتع در پایداری انها تاثیر مثبتی دارد د- افزایش تعداد دام، تعداد بهره برداران (با ثبات سایر شرایط) به کاهش توان بیولوژیکی مراتع می انجامد ه- اموزشهای ترو یجی موفق بوده اند. از سوی دیگر نتایج رهیافت ناپارامتری حاکی از تایید بندهای الف (با رقم 20 درصد) وب بوده و لی در رتبه بندی. استان او ل، دوم تغییر مکان می دهند. یافته های بررسی تطبیقی رهیافت ها حاکی است که: الف- هر دو رهیافت دارای قابلیت های خاصی هستند ب- بروز نتایج متناقض محتمل است ج- به کارگیری رهیافت پارامتری در تحقیقات مربوط به بخش کشاورزی و منابع طبیعی به واسطه ویژگی های انها بسیار ضروری است ه- بالا بودن متوسط کارایی در رهیافت VRS- DEA نسبت به رهیافت SFA در بخش کشاو رزی احتمال بیشتری دارد.