بررسی کمی مزیت نسبی صادراتی کنسانتره میوه ا ستان خراسان 79- 1370

دوری جسنن از وابستگی به صا د رات تک محصولی از اولویتهای امنیت اقتصادی است و این امر برای کشورهای در حال توسعه قابل اهمیت میباشد. لذا می بابست به سمت شناسایی قوتها قدم برداشت. مطالعه مزیت نسبی کالا ها به ما اجازه می دهدکه صحیح و بجا سیاستگذاری نماییم. لذا این پژوهش در این راستا به بررسی مزیت نسبی کنسانتره میوه در استان خراسان، طی سالهای 76- 1370 می پردا زد. در سال 1379، از دید شاخص هز ینه منابع داخلی (DRC) تولبدکنسانتره در استان خراسان از نگرش توسعه صادرات و جایگزینی واردات، واجد مزیت نسبی حقیقی و اسمی می باشد بررسی هابرای سال 70 و 79 نشان می دهدکد شاخصDRC نسبت ب تغییرات قیمت کنسانتره (در دامنه معرفی شده باکشش می باشد مشاهده می شود که با افزایش قیمت کنسانتره و استمرار آن کشش قبمتی DRCکمتر شده و به سمت یی کششی سوق می یابد و باکاهش قبمت کنسانتره و استمرإر آن، کشش قبمنی کنسانتره بیشترمی شود. لذا درسیاست تغییر قیمت کنسانتره، درابتدای امر، سیاست بایستی به گونه ای باشدکه قیمت کنسانتره کاهش نیابد و سپس سعی در افزایش آن باشد بررسی ها برای سالهای 70 و 79 نشان می دهدکه شاخص DRC نست یه تغییرات ارز در دامنه معرفی شده) دارای کششهای متفاوت می باشد، به طوری که با افزایش نرخ ارز، DRC نسبت به تغییرات نرخ ارز، بی کشش مئ باشد و با افزایش شکاف، کشش کاهش می یابد در حالت کاهشق نرخ ارزDRC نسبت به تغبیرات نرخ ارز، باکشش می باشد و با افزایش شکاف، کشش افزایش می یابد بنابراین در سیاست تغییر نرخ ارز در در ابتدای امر، سباست بابسنی به گونه ای باشد که نرخ ارز کاهش نیابد و سپس سعی در افزایش آن باشد