اسطوره در شعر نوگرایان

اساطیر و نقش آن در شکل گیری بنیان های فکری جوامع مختلف بشری و نیز ضرورت تعمق انسان در هریک از جلوه های آن در طول زندگی، به ویژه دوره ی معاصر که عصر ظهور تکنولوژی و فن آوری است بر کسی پوشیده نیست.
اسطوره ها در شعر نوگرایان نیز به دو صورت اسطوره سازی و اسطوره پردازی نمود یافته و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است تا اصالت فرهنگ و هنر ریشه دار ایرانی حفظ شود.
به نظر نگارنده، اگر چه کمیت اسطوره پردازی در آثار نوگرایان بیش از اسطوره سازی است؛ اما جاذبه های اسطوره سازی در شعر بعضی از آنان، در خور تحسین است.
وجه بارز این شیوه ی شاعری، تحول خواهی و غرض اصلی آن، عبور از بن بست هاست و نگرش شاعر نوگرا به مفاهیم اسطوره ای که عمدتا از جنبه های تخیلی ذهن بشر است یک نگاه آرمان گرایانه با روی کرد سیاسی اجتماعی است.
نهایت این که: بازتاب حضور پدیده های اساطیری در سروده های نوپردازان می تواند ریشه در ذوق و نوع نگاه آنان به مقوله های اسطوره ای داشته باشد.