وجوه فلسفه معرفت دینی

با گسترش شبهه های جدیدی فراروی معرفت و معرفت شناسی دینی و نیز لزوم پاسخ گویی بنیادین و منطقی و سامان دهی آن، ضرورت تاسیس دانش هایی در حد بینارشته ای برای به سامان رساندن کاستی ها در حوزه دین پژوهی معاصر لازم می نماید تا آنجا که برخی از علوم دین پژوهی؛ همچون فلسفه دین، کلام جدید و الاهیات در حیطه آنها نیز نمی گنجد.
از این رو، در دهه اخیر نوعی تحول و تکون در سامان دهی به نیازها و تاسیس علومی در حوزه موردنظر را شاهد بوده ایم. دانش «فلسفه معرفت دینی» از جمله دانش های نوینی است که می تواند با گذراندن فرایند نظام وارگی آن به این هدف مهم کامیاب گردد و به ایفای نقش در مرز معرفتی و دین پژوهی معاصر بار یابد.
این علم که شاخه ای از فلسفه های مضاف به علوم است، با هماوردی دانش های همگن و همزاد خویش همچون دانش منطق کشف و فهم گزاره های دین و... تمایزها و اشتراک هایی از خود نشان داده است. از جمله محورهایی که این ویژگی ها را آشکار به نمایش می گذارد، بحث چیستی آن است که در این مقاله در تبیین و ترسیم زوایای آن کوشیده ایم.