بررسی رضایت بیماران و پزشک از جا اندازی بسته شکستگی بینی

شکستگی استخوان بینی شایع ترین شکستگی در صورت و سومین شکستگی اسکلت استخوانی است. تشخیص شکستگی بینی و انتخاب درمان مناسب تا حد زیادی به نظر و مهارت پزشک بستگی دارد. نوع درمان بیماران می تواند به صورت جااندازی بسته یا باز باشد. در صورت جااندازی نامناسب پس از فروکش ادم، بدشکلی ثانویه باقی خواهد ماند که موجب درخواست اعمال جراحی بعدی می شود.
تعیین میزان رضایت بیمار و پزشک، یک ماه پس از درمان شکستگی بینی به روش بسته.
این مطالعه در سال های 85 و 86 به صورت توصیفی رو به جلو در بیمارستان امیرالمؤمنین(ع) شهر رشت در بیماران دچار شکستگی بینی با درمان جااندازی بسته، انجام شد. با توجه به معاینه بالینی و یافته های رادیوگرافی، شکستگی بیماران به صورت جابجایی یک طرفه (U)، دوطرفه (B) و خلفی (F) استخوان بینی طبقه بندی شد. اطلاعات دموگرافی، زمان تروما، مکانیسم آسیب و شدت شکستگی بینی ثبت شد. یک ماه پس از درمان، بیماران ویزیت و معاینه شدند و میزان رضایت مندی بیماران به صورت مقیاس لایکرت و پزشک به صورت خوب، نسبتا خوب و بد ثبت شد.
در این مطالعه از 67 بیمار،1/76% مرد و 9/23% زن بودند. میانگین سنی آنها 45/13 17/30 سال بود. نزاع و ضربه های مشت بیشترین عامل شکستگی بینی بود(3/43% موارد). 1/70 % بیماران شکستگی نوعB، 4/25% نوع U و 5/4% نوعF داشتند. 9/26% بیماران همراه با شکستگی بینی، آسیب بافت های نرم و 3% شکستگی سایر استخوان های صورت داشتند. 7/53% بیماران(36 نفر) از جااندازی بینی خود راضی، 4/25% آنها (17نفر) بسیار راضی و 9/20% (14 نفر) ناراضی بودند. هیچ یک از بیماران از نتیجه درمان بسیار ناراضی نبودند. میزان رضایت پزشک پس از جا اندازی در 7/65% موارد (44 نفر) خوب، 9/23% (16 نفر) نسبتا خوب و 4/10% (7 نفر) بد بود.
هرچند تفاوت آماری معنی دار بین میزان رضایت مندی بیماران با انواع مختلف شکستگی یا آسیب بافت نرم همراه وجود نداشت، ولی بین میزان رضایتمندی پزشک و انواع مختلف شکستگی بینی و شدت آسیب وارده به نسوج نرم همراه، ارتباط آماری بدست آمد(به ترتیب 02/0= Pو 049/0=P). نتایج نشان داد که در موارد شکستگی شدید (نوع F) و همراهی آن با آسیب بافت نرم در انتخاب جااندازی بسته بینی به عنوان روش درمانی باید دقت بیشتری شود.