بررسی شیوع کلونیزاسیون استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین اکتسابی از جامعه (CA-MRSA) و عوامل همراه آن در بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان لقمان حکیم

پیش استافیلوکوکوس اورئوس برگرفته از جامعه (CA-MRSA) پاتوژن مهمی محسوب گشته و کولونیزاسیون بینی با آن ریسک فاکتور عفونت های بعدی با این ارگانیسم است. هدف این مطالعه تعیین شیوع و مشخص کردن عوامل خطر مرتبط با کولونیزاسیون بینی با CA-MRSA در هنگام بستری در جامعه ایرانی است.
روش تحقیق: این مطالعه بین خرداد ماه تا آبان ماه 1386 در بیمارستان لقمان حکیم بصورت مقطعی انجام گرفت. بیماران مراجعه کننده به اورژانس پس از اخذ رضایت توسط رزیدنت عفونی بر اساس پرسشنامه از قبل طراحی شده مصاحبه شده و سپس توسط سواپ استریل یک نمونه از قدام حفره بینی جهت بررسی میکروبیولوژیک گرفته شد. نمونه ها در کمترین زمان ممکن به آزمایشگاه منتقل شده و از نظر وجود یا عدم وجود MRSA و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی تحت بررسی قرار گرفتند. نمونه هایی که قبل از گذشت 24 ساعت از حضور بیمار در بیمارستان مثبت شدند تحت عنوان CA-MRSA طبقه بندی شدند. اطلاعات حاصل از 400 بیمار مورد بررسی توسط نرم افزار SPSS 15 با آزمونهای Chi-Square و آزمون دقیق فیشر مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج از 400 بیمار مورد بررسی 56 نفر (14%) کشت مثبت استاف اورئوس و 11 نفر (2.7%) کشت مثبت CA-MRSA داشتند. عفونت (P-value=0.001) HIV محل سکونت (P-value=0.033)، استفاده از مواد مخدر تزریقی (P-value=0.05) و اختلالات آناتومیک بینی (P-value=0.033) از نظر آماری ارتباط معنی دار با کشت مثبت CA-MTSA داشتند. از کل نمونه های CA-MRSA 45% بر اساس D-test دارای مقاومت القایی به کلیندامایسین و 18.1% در E-test بر اساس cut off برابر 25μgo/ml دارای مقاومت به Tigecylin بودند.
شیوع کولونیزاسیون بینی با CA-MRSA 2.7% محاسبه گردید و عواملی مانند سابقه مصرف آنتی بیوتیک طی 1 سال اخیر و یا سابقه بستری اخیر بیمارستانی بر خلاف مطالعات قبلی ارتباط معنی دار با کولونیزاسیون بینی CA-MRSA پیدا نکردند. این پدیده می تواند به علت حجم کم نمونه و شیوع کم CA-MRSA باشد. لذا انجام مطالعات مشابه با حجم نمونه بالاتر جهت بررسی دقیق تر توصیه می شود.