جذب کادمیم محلول از آب توسط زغال ساخته شده از پوست گردو و بادام و مقایسه آن با کربن فعال گرانولی

در این مطالعه کربن های ساخته شده از پوسته بادام و گردو به عنوان جاذب به منظور جذب یون های محلول کادمیم مورد آزمایش قرار گرفت. برای این منظور اثرات pH محلول، غلظت اولیه کادمیم در محلول و غلظت جاذب بر میزان جذب این فلز بررسی شد. علاوه بر بررسی جاذبهای مذکور، تمامی آزمایش های انجام شده با استفاده از کربن فعال دانه ای تکرار شد و نتایج هر سه نوع جاذب با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان جذب کادمیم به میزان قابل توجهی به pH نهایی محلول بستگی دارد و بیشترین میزان جذب زمانی حاصل شد که pH نهایی در محدوده 5/6 تا 7 قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که جذب یون محلول کادمیم توسط جاذبهای مورد استفاده در این پژوهش، از مدل ایزوترم لانگمیر به خوبی تبعیت می کند. همچنین میزان بهینه جاذب برای کربن های پوسته گردو و کربن فعال دانه ای برابر 2 گرم در لیتر و برای کربن پوسته بادام 5/2 گرم در لیتر به دست آمد. در شرایط بهینه که غلظت اولیه کادمیم در محلول ppm4 و غلظت جاذب و pH اولیه نیز مطابق با شرایط بهینه تنظیم شد، بیشترین میزان حذف کادمیم، مربوط به کربن پوسته گردو به میزان 91 درصد بود. پس از آن کربن پوسته بادام و کربن فعال دانه ای به ترتیب حذفی معادل با 85 و 81 درصد را از خود نشان دادند.