فراوانی حاملین حلقی استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه A و میزان حساسیت این باکتری به آنتیبیوتیک ها در زاهدان، جنوب شرقی ایران

استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه A مهم ترین و شایع ترین عامل باکتریایی فارنژیت حاد کودکان است. امروزه به دلیل استفاده ی بی رویه از آنتی بیوتیک ها مواردی از مقاومت دارویی گزارش شده است. هدف این مطالعه به دست آوردن شیوع حاملین حلقی سالم و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی این باکتری بوده است.
در این مطالعه از بین دانش آموزان 14-12 ساله ی مدارس راهنمایی شهر زاهدان، 1092 نفر به روش تصادفی انتخاب شدند. پس از کشت نمونه های حلق، باکتری جدا و میزان حساسیت آن به آنتی بیوتیک های مختلف تعیین گردید. اطلاعات حاصل توسط آزمون های آماری کای اسکویر و دقیق فیشر مورد تحلیل آماری گردید.
از 1092 نمونه کشت داده شده، در 76 مورد استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه A جدا گردید. هیچ گونه اختلاف آماری معنی داری بین شیوع این باکتری در گروه های سنی مختلف بین دو جنس و هم چنین بین گروه های سنی مختلف در هر جنس با یکدیگر وجود نداشت. حساسیت باکتری به سفالکسین و سفازولین 68/98%، اریترومایسین 37/97% و پنی سیلین 11/92% بود که اختلاف آماری معنی داری با هم نداشتند. حساسیت به آموکسی سیلین 26/80% بود که در مقایسه با سفالکسین و سفازولین (001/0P<)، اریترومایسین (001/0=P) و پنی سیلین (034/0=P) و اختلاف آماری معنی دار بود.
با وجود گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی هنوز هم داروی پنی سیلین خط اول درمان فارنژیت های ناشی از استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه A می باشد. در موارد حساسیت بیمار به پنی سیلین بهترین داروی جایگزین اریترومایسین است.