بررسی اثرات تجویز کلسیم در سندرم پیش از قاعدگی

سندرم پیش از قاعدگی (Premenstrual syndrom = PMS) مجموعه ای از علائم جسمی و روانی است که در نیمه دوم سیکل قاعدگی رخ می دهد و در حدود 95% از زنان با شدتهای مختلف به آن گرفتار می شوند. علائم این سندرم در 5% موارد بسیار شدید بوده بطوری که با فعالیت های روزانه و اجتماعی مبتلایان تداخل ایجاد می کند. با توجه به اینکه علت اصلی آن نامشخص بوده و از سوی دیگر جمعیت زیادی از زنان به آن مبتلا هستند، درمان آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این زمینه درمانهای مختلفی وجود دارد که یکی از آنها تجویز مکملهای مختلف از جمله کلسیم می باشد و توجه زیادی به آن جلب شده است. هدف از این بررسی تاثیر تجویز کلسیم مکمل بر کاهش علائم مختلف این سندرم بوده است. در این بررسی ابتدا پرسش نامه 2 صفحه ای شامل سوالاتی در مورد 20 علامت مربوط به PMS در میان 100 نفر از دانشجویان دختر گروه پزشکی و پیراپزشکی که دارای این علائم بودند، توزیع گردید و از آنها خواسته شد تا در مدت 3 سیکل پی در پی به سوالات پاسخ دهند. سپس به این گروه 100 نفری در 3 سیکل متوالی در طی 5 روزی که علائم سندرم حداکثر میزان را در طی سیکلهای قبل داشت، قرص جوشان کلسیم یک گرم روزانه داده می شد و دراین مدت پرسش نامه حاوی سوالات از نظر شدت یا کاهش علائم توسط افراد مبتلا تکمیل می گردید. پس از 3 ماه پرسش نامه ها جمع آوری شد و نتایج به دست آمده با توجه به تغییرات ایجاد شده در شدت علائم، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. از 20 علامت مورد بررسی که در سندرم پیش از قاعدگی وجود دارد، شدت 12 علامت با مصرف کلسیم در طی 3 سیکل قاعدگی بطور معنی داری کاهش پیدا کرد یا بطور کامل از بین رفت. از بین این علائم 5 علامت شامل خستگی، اختلال در خواب، تحریک پذیری، افسردگی و تغییر اشتها مربوط به علائم روانی و خلقی و 7 علامت شامل خشکی پوست، حساسیت پستان، آکنه، افزایش وزن، سر درد، درد مفاصل، درد کمر مربوط به علائم جسمی بودند. به عنوان نتیجه گیری کلی می توان گفت مصرف روزانه 1000 میلی گرم کلسیم در نیمه دوم سیکل قاعدگی به مدت 5 روز در زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی موجب کاهش و تخفیف 62% از علائم روانی خلقی و 61% از علائم جسمی می شود. بنابراین با انجام تحقیقات وسیعتر در این زمینه، می توان در تمام زنانی که از این سندرم رنج می برند با تجویز روزانه 1000 میلی گرم کلسیم به میزان قابل توجهی شدت علائم در آنها را کاهش داده و از اختلال در زندگی و فعالیتهای اجتماعی آنها پیشگیری کرد.