بررسی خشونت فیزیکی توسط همسر علیه زنان مراجعه کننده به مرکز پزشکی قانونی تهران در پاییز 1379

خشونت علیه زنان یکی از معضلات اجتماعی در تمام کشورهای دنیا به حساب می آید. این معضل اجتماعی علاوه بر ایجاد مشکلات جسمی و روانی در شخص مضروب، موجب بروز عواقب جبران ناپذیر اجتماعی نیز می گردد. لذا در این مطالعه سعی شده است تا موارد ارجاعی آزار فیزیکی به سازمان پزشکی قانونی بررسی شود تا با استفاده از نتایج این طرح بتوان گامی موثر در جهت رفع این پدیده ضد اجتماعی در جامعه برداشت. این مطالعه به صورت مقطعی به بررسی همسر آزاری، فراوانی انواع و عوامل موثر بر آن در پاییز 1379 پرداخته است. در این بررسی برای جمع آوری داده ها از تمام زنانی که جهت معاینه به منظور تآیید همسر آزاری در پاییز 1379 به بخش معاینه زنان سازمان پزشکی قانونی تهران مراجعه کرده بودند، استفاده شد و برای هر یک از آنها پرسشنامه ای شامل مشخصات دموگرافیک، نوع و دفعات و سابقه همسرآزاری، علل اختلاف در خانواده در اطلاعات دموگرافیک همسر فرد مراجعه کننده تکمیل گردید. 2/87 زنان مورد پژوهش تحصیلات دیپلم یا پایین تر از آن داشتند. میانگین و دامنه تغییرات سنی زنان مورد بررسی 9/28(8/29-28) سال و میانگین و دامنه تغییرات سنی ازدواج آنها 2/20(8/20-6/19) سال بوده است. 7/68 آنها توسط آلتهای ضرب و جرح مورد آزار قرار گرفته بودند و 7/58 آنها سابقه آزار و تنبیه بدنی فرزندان را از سوی همسرانشان ذکر می کردند. 1/40 و 41/42 از همسران آزار رسان به ترتیب از مشروبات الکلی و مواد مخدر استفاده می نمودند. با نگاه کلی به نتایج این طرح، عواملی مانند جوان بودن زوجها، سطح تحصیلات پایین هر یک از زوجها، خانه دار بودن، مصرف الکل و مواد مخدر توسط همسر آزار رسان از مهمترین عوامل مربوط به همسرآزاری می باشند لذا آموزشهای همگانی و اختصاصی در این زمینه جهت مقابله با این معضل اجتماعی و نیز گزارش این موارد توسط پزشکان و روان پزشکان جهت پیشگیری از عوارض وخیمتر توصیه می گردد.