بررسی ارتباط بین کله سیستیت مزمن با هلیکوباکترپیلوری در نمونه های جراحی شده کیسه صفرا

هلیکوباکتر پیلوری باسیل متحرک، گرم منفی، کاتالاز مثبت، اکسیداز مثبت و اوره از مثبت است که در اتمسفر 10-5 زندگی می کند. برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری روش های تشخیصی زیادی با میزان اختصاصی بودن و حساسیت مختلف وجود دارد که بعضی بدون نیاز به آندوسکوپی و بعضی نیازمند آندوسکوپی هستند و از بین آنها بررسی هیستولوژی و جستجوی هلیکوباکترپیلوری در نمونه بافتی به وسیله رنگ آمیزی های اختصاصی، بهترین روش می باشد. در برخی از مقالات احتمال ارتباط بین هلیکوباکتر پیلوری و کله سیستیت مزمن که خود زمینه ساز کانسر کیسه صفرا می باشد مطرح شده است. در صورت اثبات این ارتباط و در نتیجه تغییر درمان کله سیستیت مزمن از جراحی به درمان مدیکال، می توان از هزاران مورد کله سیستکتومی در سال که به جهت جلوگیری از کانسر کیسه صفرا انجام می شود، جلوگیری به عمل آورد. ما در این مطالعه 100 کیسه صفرا را در بیمارانی که با تشخیص کله سیستیت مزمن تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند ارزیابی کردیم. بدین ترتیب که ابتدا کیسه از نظر وجود یا عدم وجود سنگ بررسی می شد سپس قطعات کوچکی از 3 قسمت تنه، فوندوس و گردن آن برداشته شده و طی مراحل خاصی، برشهای کوچک میکرونی از آن تهیه می گردید و پس از رنگ آمیزی گیمسا و هماتوکسیلین ائوزین بطور جداگانه، در زیر میکروسکوپ با عدسی های 40 و 100 از نظر وجود هلیکوباکتر پیلوری بررسی می شد که از 100 نمونه بافتی در هیچ موردی ارگانیسمی شبیه به هلیکوباکتر پیدا نشد. با توجه به نتایج کاملا منفی ما و نتایج مثبت بسیار کم دو مطالعه جداگانه در کشور چین و مکزیک و با توجه به این مطلب که در آزمایشگاه تنها 3 هلیکوباکتر پیلوری ها در حضور صفرا زنده می مانند به نظر می رسد که رابطه معنی داری بین وجود هلیکوباکترپیلوری و کله سیستیت مزمن وجود نداشته باشد. با وجود این تایید کامل این مطلب نیازمند مطالعه موارد بیشتر در مناطق مختلف می باشد.