بررسی پتانسیل تمایز به رده های اسکلتی کندروسیت های تمایززدایی شده جدا شده از غضروف مفصلی موش صحرایی

تمایز زدایی کندروسیت های مفصلی موش صحرایی با کشت طولانی مدت و بررسی پتانسیل تمایزی آن ها به رده های اسکلتی شامل استخوان، غضروف و چربی در مطالعه تجربی حاضر، کندروسیت از غضروف مفصل زانوی موش های صحرایی استخراج شده و با انجام چند پاساژ سلولی تکثیر شد. در طول این مدت به فواصل چند پاساژ، میزان بیان ژن های ویژه غضروفی شامل اگریکان و کلاژن تیپ II با روش PCR (Polymerase Chain Reaction) کمی (Real Time) اندازه گیری شد تا زمان تمایز زدایی (زمانی که بیان ژن های غضروفی در کندروسیت های در حال کشت متوقف شود) تعیین شود. همچنین طی کشت مورفولوژی سلولی با روش میکروسکوپ اسکنینگ نیز بررسی شد.. سلول های تمایززدایی شده در شرایط تمایز به استخوان، چربی و غضروف کشت شدند تا پتانسیل تمایز مجدد آن ها بررسی شود. وقوع تمایز با روش رنگ آمیزی اختصاصی و انجام آنالیز بیان ژنی با روش RT-PCR (Reverse Transevipion-PCR) بررسی شد.
بر اساس نتایج PCRکمی، بیان ژن های غضروفی در پاساژ دو در حد بالایی بود و از پاساژ 4 به شدت افت پیدا کرد. بیان ژن اگریکان در پاساژ 10 و ژن کلاژن II در پاساژ 6 متوقف شد. براساس تصاویر میکروسکوپ اسکنینگ، کندروسیت ها در پاساژ اولیه مورفولوژی پهن داشتند و در پاساژهای انتهایی ظاهر شبه فیبروبلاستی داشتند. بررسی تمایز نشان داد که کندروسیت های تمایز زدایی شده قادرند علاوه بررده سلول های غضروفی به رده سلول های استخوانی و چربی نیز تمایز یابند.
روی هم رفته می توان گفت که کندروسیت های مفصلی به تدریج طی کشت طولانی مدت حالت تمایز یافتگی خود را از دست داده و به یک سلول چند توان مبدل می شوند که قادرند با فراهم شدن شرایط لازم، به سه رده اسکلتی استخوان، غضروف و چربی متمایز شوند.