اثر غلظتهای مختلف استئورسپورین در تمایز عصبی سلولهای رده PC-12

به دست آوردن غلظت مناسب استئورسپورین برای القای تمایز عصبی در سلولهای رده PC-12 در این بررسی رده سلولی PC-12 رشد یافته در محیط کشت RPMI 1640 (Roswell Park Memorial Institute) همراه با10 درصد سرم، تحت تیمار با غلظتهای 110، 214، 316 و 1000 نانومولار استئورسپورین قرار گرفت. سلولهای تیمار شده با غلظتهای مختلف استئورسپورین از نظر مورفولوژی، با اندازه گیری میزان طول نوریتهای هر سلول تمایز یافته وهمچنین از نظر القای آپوپتوز با روش رنگ آمیزی TUNEL (Terminal Uridine deoxynucleotidyl transferase dUTP Nick End Labeling) و مقایسه شاخص آپوپتوز ارزیابی شدند.
طول نوریتها در سلولهای تیمار یافته با غلظتهای 110، 214، 316 و 1000 نانومولار به ترتیب3/9±44، 0/15±153، 4/10±104و 6/9±31 میکرو متر بود که در این بین سلولهای تیمار یافته با غلظت 214 نانومولار در مقایسه با سایر غلظت ها به طرز معنی داری دارای بلندترین نوریتها بودند (p<0.05) همچنین شاخص آپوپتوز در این سلولها به ترتیب 7/0±3، 8/0±4، 0/1±8 و 1/1±10 بود که در بین آنها میزان القای آپوپتوز در سلولهای تیمارشده با غلظتهای 110 و 214 نانومولار به طرز معنی‎داری در مقایسه با غلظتهای 316 و 1000 نانومولار کمتر بود (p<0.05).
غلظت 214 نانومولار استئورسپورین می تواند با ایجاد بلندترین نوریتها و القای کمترین میزان آپوپتوز در سلولهای رده PC-12، این سلولها را به سمت نورونهای بالغ متمایز کند؛ بنابراین می تواند به عنوان غلظت تمایزدهنده مناسب این ماده استفاده شود.