نگاهی تاریخی به مضامین و اسلوب های شعر شیعی در ادب اندلس

شعر شیعی در عصر اندلس، نمایانگر اوضاع تاریخی، سیاسی، اجتماعی، ادبی، دینی و… آن روزگار، و نیز عشق و دوستی مردمان به ویژه شاعران و ادیبان به خاندان اهل بیت است. مضمون ها و ساختارهایی که برخی از شاعران شیعی در این دوره سروده اند، دارای دو ویژگی تقلید و نوآوری می باشد. در جنبه تقلید، مضمون و سبک شاعران متعهد شیعی در مشرق زمین، الگوی ایشان بوده است و در جنبه نوآوری نیز از اوضاع ادبی، دینی، اجتماعی و سیاسی زمان خویش متاثر بوده اند. شعر شیعی، یکی از عرصه های شعری این دوره به شمار می آید، اما هرگز نتوانسته است به توانایی شعر شاعران مشرق زمین برسد و جز در موارد اندک، همواره پوششی از تقلید و اقتباس، بر آن سایه افکنده است.