مقایسه ی میزان مواد برجامانده پس از درمان دوباره ی کانال های ریشه ی پرشده با رزیلون و گوتاپرکا

بیان مساله: مراحل درمان دوباره ی ریشه نیازمند بیرون سازی کامل مواد آغازین پر کردگی ریشه است. رایج ترین موادی که در روند درمان دوباره از درون ریشه بیرون آورده می شوند، گوتاپرکا و سیلرها هستند.
هدف از این بررسی آزمایشگاهی- تجربی مقایسه ی میزان مواد پرکردگی برجا مانده بر سطح کانال ریشه پس از درمان دوباره در کانال های پر شده با گوتاپرکا و رزیلون (Resilon) بود.
مواد و 30 دندان پره مولر تک ریشه ی بالغ انسان برگزیده شد و توسط فایل های دستگاه چرخشی RaCe تا ماستر آپیکال فایل شماره 35 آماده سازی گردید. سپس، نمونه ها به دو گروه 15تاییA و Bبخش شد. نمونه های گروهA با گوتاپرکا و سیلرAH26 و نمونه های گروه B با سیستم رزیلون با روش لترال کندانس پر گردید. پس از چهار هفته کانال های ریشه در همه ی نمونه ها با استفاده از کلروفرم و فایل های چرخشی RaCe دوباره درمان شد و ماستر آپیکال فایل به فایل شماره 40 افزایش یافت. سپس، دندان ها برش طولی خورد و میزان مواد پر کننده ی برجا مانده بر سطح عاج کانال توسط استریومیکروسکپ با بزرگنمایی 20 برابر مشاهده و نگاره های دیجیتال فراهم گردید. ماده ی برجامانده و زمان درمان دوباره توسط آزمون های آماری مان ویتنی (Mann-Whitney) و فریدمن (Freidman) مورد مقایسه قرار گرفت.
بیشترین میزان ماده برجا مانده در گروه رزیلون و میان دو گروه اختلاف معنادار بود (001/0p <). زمان بیرون سازی مواد پرکردگی میان دو گروه تفاوت معنادار نداشت (381/0p =).
درمان دوباره ی ارتوگراد رزیلون در مقایسه با گوتاپرکا کفایت کمتری داشت و میزان ماده ی پرکردگی برجا مانده ی بیشتری بر سطح عاج کانال ریشه باقی گذاشت.
واژگان کلیدی: درمان دوباره ی اندودنتیک، سیستم رزیلون/ اپی فانی، اینسترومنت های چرخشی