اثر بخشی و قابلیت تحمل درمان با کابرگولین در بیماران مبتلا به هیپرپرولاکتینمی

داروی کابرگولین یک ترکیب دوپامینرژیک جدید خوراکی با اثر طولانی مدت است که سبب کاهش میزان پرولاکتین سرم می شود.
بررسی اثرات، عوارض و تحمل پذیری داروی کابرگولین در زنان مبتلا به هیپرپرولاکتینمی این تحقیق آینده نگر مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. از 61 بیمار مورد مطالعه با مشکل هیپرپرولاکتینمی 25 بیمار داروی بروموکریپتین و 36 بیمار داروی کابرگولین را به مدت 6 ماه دریافت کردند. کابرگولین با دوز 0.5 میلی گرم در هفته شروع شد و تا دوز 2-1 میلی گرم در هفته افزایش یافت. بروموکریپتین با دوز 1.25 میلی گرم در روز شروع شد و تا 7.5 میلی گرم در روز افزایش یافت. در طی این مدت کارایی و تحمل پذیری درمان با دو داروی کابرگولین و بروموکریپتین در بیماران مبتلا به هیپرپرولاکتینمی بررسی شد.
درمان با داروی بروموکریپتین منجر به طبیعی شدن سطح پرولاکتین سرم (کمتر از 20mcg/L) در 48% بیماران شد. در گروه کابرگولین سطح پرولاکتین سرم کاهش یافت و به حد طبیعی در 77.7% بیماران رسید. مقایسه دو گروه نشان داد که کابرگولین بطور چشمگیری موثرتر از بروموکریپتین در مهار ترشح پرولاکتین است (P>0.001).
اثر بخشی بالینی دو دارو با تنظیم سیکل ماهانه در 68% و 83.3% بیماران به ترتیب در گروه بروموکریپتین و کابرگولین نشان داده شد (P>0.01).
CT اسکن پس از 6 ماه درمان در 15 بیمار با مشکل میکرو یا ماکرو آدنوما انجام شد و کاهش اندازه تومور در 33.3% و 55.5% بیماران به ترتیب در گروه بروموکریپتین و کابرگولین را نشان داد (P>0.01).
مقایسه دو گروه نشان داد که تعداد بیمارانی که نیاز به قطع درمان داروی بروموکریپتین داشتند بطور چشمگیری بیشتر است (36% در بیماران مصرف کننده بروموکریپتین در برابر 11.1% در بیماران مصرف کننده کابرگولین P<0.001).
تحقیق ما بیانگر آن است که داروی کابرگولین اثر بخشی مناسبی در بیماران مبتلا به هیپرپرولاکتینمی دارد و اغلب بهتر از داروی بروموکریپتین تحمل می شود. کارآیی، تحمل پذیری و مدت عملکرد طولانی این دارو سبب شده که درمان انتخابی برای بیماران مبتلا به هیپرپرولاکتینمی باشد.