بررسی کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در زنان یائسه شهر کاشان

یائسگی یک رویداد فیزیولوژیک است که در زندگی تمام زنان در فواصل سنین 59-40 سالگی رخ خواهد داد و منجر به پیامدهای جسمانی، روانی و اجتماعی برای فرد شده، در نتیجه کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به نتایج متناقض در تحقیقات قبلی و عدم انجام چنین مطالعه ای در شهر کاشان این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی در دوران یائسگی و سنجش عوامل مرتبط با آن انجام گرفت.
این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد که در آن 700 نفر از زنان یائسه 60-40 ساله شهر کاشان مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه گیری بصورت تصادفی خوشه ایبود. جهت تعیین کیفیت زندگی زنان از پرسشنامه مخصوص کیفیت زندگی دوران یائسگی (MENQOL) استفاده شد و سپس عوامل مرتبط با کیفیت زندگی شامل سن، شغل، تحصیلات، وضعیت تاهل، تعداد فرزند همراه خانواده، رضایت از وضعیت اقتصادی، رضایت از زندگی زناشوئی، ورزش، استعمال سیگار توسط خود فرد و یا افراد خانواده با استفاده از آزمون های آماری مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که کیفیت زندگی کلی زنان در 9/17 درصد موارد مناسب، در 9/68 درصد موارد متوسط و در 3/13 درصد موارد نامناسب بوده است. همچنین مشخص شدکه اکثریت افراد در هر چهار بعد وازوموتور (3/67 درصد)، روانی حرکتی (4/67 درصد)، جسمی (3/46 درصد) و جنسی (6/51 درصد)، کیفیت زندگی متوسط داشتند. از بین متغیر‎های مورد بررسی بین کیفیت زندگی و تحصیلات (004/0P=)، میزان رضایت از وضعیت اقتصادی (01/0P=) و ورزش (0001/0P=) ارتباط معنی دار آماری وجود داشت.
تحصیلات، فعالیت های ورزشی و وضعیت اقتصادی از عوامل مرتبط با کیفیت زندگی زنان در دوران یائسگی می باشند. لذا با توجه به نتایج این پژوهش ضرورت ارائه آموزش در رابطه با یائسگی و تغییرات همراه با آن و عوارض یائسگی و نیز ضرورت بکارگیری روش های غیر داروئی پیشگیری کننده از علائم و عوارض یائسگی مانند ورزش و تغییر در سبک زندگی و نقش آنها در بهبود کیفیت زندگی دوران یائسگی تاکید می شود.