اثر نیتریک اکساید در ناحیه CA3 هیپوکمپ بر یادگیری و حافظه فضایی موشهای صحرایی نر وابسته به مورفین

مصرف سوء مواد مخدر سبب ایجاد تحمل و وابستگی اجباری مغزی به مواد مخدر و اختلالات شناختی و رفتاری گوناگون می شود. از آنجاییکه در مورد اثرات وابستگی به مورفین بر یادگیری و حافظه فضایی و سازوکار آن تناقضاتی وجود دارد، در این مطالعه نقش نیتریک اکساید(NO) در ناحیه CA3 هیپوکمپ بر یادگیری و حافظه فضایی موشهای سالم و وابسته به مورفین بررسی شد. حیوانات مورد مطالعه (موشهای صحرائی نر) پس از بیهوشی عمیق و کانول گذاری دو طرفه در ناحیه CA3 هیپوکمپ بوسیله دستگاه استرئوتاکس و طی هفت روز دوره بهبودی در دو گروه سالم و وابسته به مورفین قرار گرفت. حیوانات سالم به چهار دسته تقسیم و هر دسته بطور جداگانه بترتیب سرم فیزیولوژی(گروه شاهد)، L-Arginine با غلظت μg/rat) 3و63) و L-Name μg/rat) 71) و با حجم 1 میکرولیتر به صورت داخل مغزی دریافت کرد. حیوانات وابسته به مورفین به سه دسته تقسیم شد و هر دسته بطور جداگانه بترتیب 1 میکرولیتر از محلول سرم فیزیولوژی(گروه شاهد)، L-Arginine μg/rat) 63) و L-Name μg/rat) 71) دریافت کرد. دو گروه نیز بعنوان گروه های کنترل سالم و وابسته به مورفین بودند که فقط جراحی شدند. وابستگی به مورفین با تزریق روزانه و زیر پوستی مورفین بمدت 5 روز (روز اول mg/kg10 و چهار روز بعد mg/kg20) القا و در پنج روز بعدی که تست یادگیری و حافظه فضایی با ماز آبی موریس انجام می شد، تزریق مورفین با دوز mg/kg20 تداوم یافت تا وابستگی به مورفین همچنان وجود داشته باشد.. نتایج نشان داد کهL-Name (مهارگر NO سنتاز) میزان یادگیری و حافظه فضایی را در موشهای سالم کاهش داده است و L-Arginine(پیش ساز NO) با دوز rat/μg 3 باعث بهبود یادگیری و حافظه فضایی شده است. وابستگی به مورفین باعث اختلال در روند حافظه فضایی شده اما بر روند یادگیری بی اثر بود. از طرفیL-Name و L-Arginine هر دو در موشهای وابسته به مورفین باعث کاهش یادگیری شدند ولی روی حافظه اثری نداشتند. بنابراین بنظر می رسد وابستگی به مورفین مانع از اثر NO بر بهبود یادگیری و حافظه فضایی در ناحیه CA3 هیپوکمپ شده است.