بررسی مقایسه ای BMI والدین در کودکان چاق و غیرچاق 12-6 ساله در اصفهان

در سالهای اخیر، افزایش شیوع چاقی کودکان یک مشکل بزرگ بهداشتی محسوب می شود و می تواند موجب بروز مشکلات پزشکی در کودکی، دوران بلوغ و بزرگسالی شود. بنابراین تشخیص چاقی در کودکی یکی از اصول طب پیشگیری اطفال می باشد و بهترین راه برای پیشگیری، شناخت عوامل خطر و محدود کردن آنهاست.
این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه BMI والدین در کودکان چاق و غیر چاق 12-6 ساله شهر اصفهان در سال 1380 انجام شد.
در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مورد – شاهدی از بین کودکان چاق12-6 ساله که به مرکز تحقیقات و کنترل چاقی شهر اصفهان مراجعه کردند، تعداد 150 کودک چاق به روش آسان انتخاب شدند وBMI آنها و والدینشان محاسبه گردید. سپس BMI آنها با BMI 150 کودک12-6 ساله غیر چاق که از نظر سن، جنس و محل زندگی باکودکان چاق مشابه بودند و همچنین با BMI والدینشان مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایج این مطالعه نشان داد که بین BMI والدین با چاقی کودکان ارتباط معنی دار وجود دارد و والدین کودکان چاق نسبت به والدین کودکان غیر چاق، دارای BMI زیادتری بوده اند به عبارت دیگر والدین کودکان چاق در مقایسه با والدین کودکان غیر چاق، بیشتر چاق بوده اند یا اضافه وزن بیشتری داشته اند.
از آنجایی که بین چاقی والدین و چاقی کودکانشان ارتباط معنی دار وجود دارد و چاقی والدین می تواند عامل خطر بزرگی برای چاقی کودکان باشد، بنابراین توصیه می گردد با افزایش آگاهی والدین از چاقی و خطرات آن، مراحل پیشگیری از چاقی کودکان را هرچه سریعتر آغاز کنند.