بررسی نتایج هیستروسالپنگوگرافی در بیماران نابارور مراجعه کننده به یک کلینیک خصوصی رادیولوژی سال (1386-1377)

هیستروسالپنگوگرافی روش مهمی در تشخیص علت آناتومیک ناباروری به شمار می رود که با توجه به مقرون به صرفه بودن بعنوان تست غربالگری مورد استفاده قرار می گیرد، لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع و چگونگی اختلالات آناتومیک بیماران به روش هیستروسالپنگوگرافی انجام شد.
این مطالعه توصیفی طی سالهای 86-1377 برروی 1492 زن نابارور که جهت بررسی علت نازایی و رد علل آناتومیک توسط متخصصین زنان معاینه به کلینیک رادیولوژی ارجاع شده بودند، انجام گرفت. بیماران تحت هیستروسالژنگوگرافی در روز 12-6 سیکل خود قرار گرفتند و سپس نتایج حاصله ثبت و مورد بررسی قرار گرفت.
از 1492بیمار، (58%) 865 مورد نازایی اولیه و (42%) 627 مورد نازایی ثانویه داشتند. نتایج هسیتروسالپنگوگرافی در(60%) 895 مورد کاملا طبیعی بوده و در (40%) 597 مورد یک یافته غیر طبیعی وجود داشت که (5/61%) 367 مورد یافته قابل گزارش در رحم، (32%) 191 مورد در لوله رحمی راست، (29%) 179 مورد در لوله رحمی چپ، (18%) 108 مورد چسبندگی پریتوئن یا اطراف لوله و(16%) 96 مورد در سرویکس داشتند. عوامل عضوی نازایی در (7/27%) 413 مورد مشاهده شد که شامل (8/17%) 265 مورد گرفتاری لوله های رحمی، (8%) 119 مورد چسبندگی پریتوئن یا اطراف لوله و (7/2%) 40 مورد چسبندگی کاویته رحمی بوده است.
نتایج این مطالعه نشان داد که عوامل آناتومیک نقش زیادی در ایجاد ناباروری ندارند و احتمالا عوامل غیر ارگانیک به عنوان عوامل شایعتر نازایی مطرح می باشند و همچنین فقط درصدی از چسبندگی های پریتوئن و اطراف لوله توسط هیستروسالپنگوگرافی قابل تشخیص هستند که پیشنهاد می شود مطالعاتی بر پایه لاپاراسکوپی نیز انجام شود.