وضعیت ورزش همگانی ایران و مقایسه آن با چند کشور منتخب جهان

ورزش همگانی در بین کشورها از سال 1900 میلادی تاکنون با انگیزه های متفاوتی از جمله: تامین سلامت جسمی و روانی، غنی سازی اوقات فراغت، گسترش روابط اجتماعی، دورشدن از زندگی ماشینی، بازگشت به طبیعت، افزایش کارآیی، زمینه سازی برای رشد ورزش قهرمانی و توصیه پزشکان مورد توجه قرار گرفته است.
در کشور ما ورزش همگانی از سال 1358 تحت عنوان ورزش محلات، آغاز و در سال 1362 به صورت تشکل قانونی تحت عنوان جهاد تربیت بدنی رسمیت یافت و رشد و گسترش آن به عنوان اولین وظیفه قانونی کلیه ارگآن های ورزشی جمهوری اسلامی ایران تعیین گردید؛ لیکن به علت گرایش مدیران تربیت بدنی و رسانه های ورزشی به ورزش قهرمانی، تاکنون پژوهش جامعی در مورد وضعیت ورزش همگانی ایران انجام نگرفته است.
ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل دو پرسش نامه مجزا و محقق ساخته برای آقایان و بانوان بود که برای ادارات کل تربیت بدنی 28 استان کشور ارسال شد و 21 استان اطلاعات شهرستان هایی که دارای هیات های ورزش همگانی بودند را در خصوص سن، میزان تحصیلات، رشته تحصیلی، شغل اصلی، سابقه ورزشی و سابقه خدمت روسا و تعداد مربیان، داوران، تاسیسات ورزشی، میزان بودجه، تعداد شرکت کنندگان در هیات های ورزش همگانی و غیره هر شهرستان را در موعد مقرر جهت استخراج و تجزیه و تحلیل داده ها ارسال نمودند.
روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی و پیمایشی است. داده های به دست آمده از طریق آمار توصیفی از جمله میانگین، انحراف استاندارد و آمار استنباطی نظیر آزمون نسبت و مقایسه میانگین ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد: که میزان حضور روسای هیات های ورزش همگانی در محل کار، برای آقایان 21 ساعت و بانوان 16 ساعت در هفته بوده است. 42 درصد مربیان و 49 درصد داوران تحت پوشش هیات های ورزش همگانی، دیپلم و زیردیپلم بوده اند. درصد افرادی که در ایران تحت پوشش هیات های ورزش همگانی آقایان و بانوان ورزش می کنند 92/5 درصد جمعیت است که در مقیاسه با 23 کشور جهان از همه کمتر بود، در مورد زمان تشکیل سازمان رسمی برای ورزش های همگانی، ایران در مقایسه با 20 کشور جهان در ردیف آخر قرار گرفته است.
درصد شرکت کنندگان در ورزش همگانی ایران از قاره افریقا بیشتر و از سایر قاره ها کمتر بود. میانگین سرانه پرداختی از طرف فدراسیون ورزش های همگانی در سال 1382 برای آقایان 48462 ریال و برای بانوان 12690 ریال در سال است و 99 درصد هیات های ورزش همگانی (آقایان و بانوان) هیچ گونه پژوهشی در زمینه ورزش های همگانی انجام نداده، 88 درصد هیات های ورزش همگانی نیز جهت افزایش آگاهی مردم هیچ گونه سخنرانی نداشته اند و سطح تحصیلات 65 درصد از روسای هیات های ورزش های همگانی کشور، کمتر از کارشناسی است.