ارتباط بین سبک های رهبری مربیان تیم های ملی کشتی جهان با میزان نگرش به موفقیت آنان

هدف این تحقیق، بررسی ارتباط بین سبک های رهبری مربیان کشتی جهان با میزان موفقیت آنان در کسب عناوین قهرمانی بود. جامعه آماری 133 نفر بودند که 79 نفر از آن ها (60 %) نمونه های تحقیق را تشکیل دادند. روش تحقیق از نوع همبستگی بود که به وسیله آن رابطه سبک های رهبری (وظیفه گرا- انسان گرا) و میزان موفقیت و نگرش به موفقیت مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار اندازه گیری را دو پرسشنامه سبک رهبری (انسان گرا _ وظیفه گرا) باردنز و متزکاس(1969)، و نگرش به موفقیت رادسیپ (1984)، بود. اعتبار و روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط متخصصین تربیت بدنی و علوم ورزشی و ثبات و پایایی سوال ها از طریق روش آماری کرانباخ بررسی و محاسبه شد. تجزیه داده ها با استفاده از روش آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، درصد)، و رابطه بین متغیرها با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن و برای مقایسه میانگین ها از آزمون های کروسکال- والیس، کای اسکوار استفاده شد و سطح معنی داری (05/0 < P) در نظر گرفته شد. نتایج توصیفی پژوهش نشان داد که: 1- حدود 62 درصد مربیان کشتی جهان از نظر سبک رهبری انسان گرایی در سطح ضعیف و 38 درصد بقیه در سطح متوسط قرار گرفتند. 2- حدود 5/32 درصد مربیان کشتی جهان از نظر سبک رهبری وظیفه گرایی در سطح عالی و 65 درصد در سطح متوسط و حدود3 درصد در سطح ضعیف قرار داشتند.
3- بیشترین فراوانی در ارتباط با نگرش به موفقیت، به میزان حدود75درصد مربیان کشتی جهان موقعیت «برد- برد» را به موقعیت «برد - باخت» ترجیح می دادند.
4- در بخش آزمون های فرضیه های تحقیق نتایج نشان داد بین سبک های رهبری انسان گرایی و وظیفه گرایی مربیان کشتی جهان تفاوت و بین میزان نگرش به موفقیت مربیان کشتی کشورهای جهان ارتباطمعنی داری وجود ندارد همچنین بین نگرش به موفقیت مربیان کشتی جهان با سبک های رهبری ارتباط معنی دار مشاهده شد و میزان موفقیت با سبک رهبری انسان گرایی دارای ارتباط بود.