مطالعه آزمایشگاهی رفتار قاب های مهاربندی شده واگرا

در مطالعات گزارش شده پیشین در ارتباط با قاب های مهاربندی شده واگرا، آزمایشهای انجام شده محدود به تیرهای پیوند ایزوله شده با شرایط سرحدی ایده آل، یا زیرمجموعه هایی از قاب مهاربندی شده بوده و بر اساس اطلاعات موجود، رفتار کلی قاب کامل، به صورت آزمایشگاهی مطالعه نشده است. آزمایشهای انجام شده در تحقیقات مزبور نیز محدود به مقاطع بال پهن مطابق مشخصات فنی AISCبوده است. در مطالعه حاضر، قاب های تک دهانه یک طبقه مهاربندی شده واگرا با مقیاس کامل تحت تاثیر بار تناوبی مورد مطالعه آزمایشگاهی قرار داده شده تا رفتار کلی این نوع قاب های مهاربندی شده به شکل مجموعه شامل ستون ها، تیر و اعضای مهاری مطالعه شود و آثار نوع اتصال، اعضای مهاری، و آثار اندرکنشی مربوط در رفتار تیر پیوند در مجموعه قاب مهاربندی شده به دقت بررسی شود.
در مطالعه حاضر از پروفیل های IPE مطابق استاندارد آلمان (DIN) استفاده شده تا کفایت آن از نظر کاربرد به عنوان تیر پیوند محک زده شود؛ زیرا فقط این نوع مقطع از انواع مقاطع I شکل در کشور در حال تولید است. همچنین آثار فاصله سخت کننده های تیر پیوند، فاصله و موقعیت مهارهای جانبی، ظرفیت شکل پذیری مجموعه و گونه های گسیختگی مشاهده شده، از دیدگاه احتمال محدودسازی قابلیت جذب انرژی سیستم ناشی از بروز کمانش یا شکست زودرس اعضا، اجزا و اتصالات مورد بحث قرار داده شده اند. در این ارتباط، ضمن تشریح ویژگی های رفتاری مشاهده شده در حین آزمایشها، مسائلی مانند حاشیه اطمینان کافی برای اعضا و اجزای حفاظت شده از نظر ظرفیتی و تقاضای شکل پذیری این اجزا مورد توجه قرار داده شده و نشان داده شده که بررسی تیر پیوند ایزوله برای نیل به نیات مذکور در فوق کفایت نمی کند و ضمن ارزیابی برخی از توصیه های طراحی آیین نامه های معتبر موجود در زمینه طراحی مهاربندی واگرا، نشان داده شده که پروفیل های نوع IPE را، مشروط به تامین سخت کننده های جان و تکیه گاه های جانبی کافی، می توان به منظور نیل به عملکرد مورد انتظار به عنوان تیر پیوند در مهاربندی واگرا به کار برد.