ارزیابی تماس شغلی با ترکیبات نیکل در یک کارگاه بزرگ آبکاری در غرب تهران

به منظور ارزیابی تماس های شغلی با ترکیبات نیکل در حرفه آبکاری، 35 نفر پرسنل مرد یک کارگاه آبکاری واقع در غرب تهران مورد مطالعه قرار گرفتند. 4 نفر از این افراد به دلیل داشتن مقادیر کراتینین ادرار خارج از دامنه تعریف شده تشخیص و از مطالعه حذف گردیدند.
در طی این بررسی، از هوای محیط کار، منطقه تنفسی و همچنین ادرار پرسنل، نمونه برداری به عمل آمد و سپس این نمونه ها با روش های استاندارد (دستورالعمل شماره D4185-90 مؤسسه ASTM توسط دستگاه جذب اتمی با شعله برای هوا و ارزیابی نیکل در مایعات بیولوژیکی توسط دستگاه جذب اتمی بدون شعله برای ادرار) مورد آنالیز قرار گرفت.
نتایج نشان داد که میانگین مقادیر مربوط به غلظت نیکل در هوا در تمامی قسمت ها از حد مجاز پیشنهاد شده توسط سازمان ACGIH که معادل g/m3100 در نظر گرفته شده، کم تر است. مقادیر متوسط غلظت نیکل مربوط به ادرار افراد آبکار (17 نفر) و پرداختکار (7نفر) از حد مجاز مربوط به افراد غیر مواجه با ترکیبات نیکل (g/lit5/4) متجاوز بود و اختلاف فاحشی داشت (به ترتیب g/lit45/77 و75/64). البته این مقادیر نیکل ادرار افراد در محدوده مقدار مجاز تعریف شده توسط مؤسسه بهداشت صنعتی فنلاند (g/lit76) بود و تفاوت چندانی نداشت. میانگین مقادیر غلظت نیکل ادرار در تمامی افراد (آبکار و پرداختکار) با تصحیح نسبت به مقدار کراتینین ادرار، از میانگین مقادیر مربوط به گروه های کنترل (کیفی و نرمال) تجاوز می کرد (g/gCrea5/50 نسبت بهg/gCrea 24 و 21). این میانگین ها در افراد سیگاری و غیرسیگاری فاقد تفاوت معنا دار بود (به ترتیبg/gCrea 43 و46). افزایش سن یا سابقه کار افراد نیز تاثیری در افزایش مقادیر غلظت نیکل ادرار افراد نداشت (همبستگی ضعیف). بین غلظت نیکل در ناحیه تنفسی و ادرار آبکاران - نسبت به کراتینین - همبستگی متوسطی با ضریب معادل 7108/0R= و 001/0 P< مشاهده گردید. این همبستگی در پرداختکاران ضعیف بود. از طرف دیگر، میزان غلظت نیکل تعیین شده در ادرار افراد، بیش از مقدار قابل انتظار در چنین محیطی از آلاینده (نیکل) بود.
بحث: در مجموع و با توجه به نتایج حاصل می توان چنین نتیجه گیری کرد که به صرف پایین تر بودن میزان تراکم آلاینده موجود در هوای محیط کار و منطقه تنفسی افراد نسبت به حد مجاز توصیه شده آن (g/m3100) نمی توان اطمینان حاصل کرد که افراد از نظر مواجهه ایمن هستند و این امر با توجه به مقادیر غلظت آلاینده در ادرار آن ها - نسبت به کراتینین - واضح است. نقش سن، سابقه کار و مصرف سیگار در افزایش تراکم آلاینده در ادرار افراد ضعیف است. با توجه به عدم تطابق میانگین غلظت تعیین شده در ادرار افراد و مقدار قابل انتظار، می توان چنین استنباط کرد که ترکیبات نیکل ممکن است از طرق دیگری غیر از تنفس، مانند گوارش و پوست وارد بدن شده، در ادرار فرد ظهور یابند.