شیوع فقدان مادرزادی دندانهای دائمی قدامی و پرمولر در جمعیت 17-12 سال (بابل, 1379)

فقدان مادرزادی یک یا چند دندان یکی از آنومالی هایی است که به تنهایی یا همراه با سندرم های ارثی دیده می شود. تشخیص به موقع فقدان (missing) دندانی می تواند از بروز مشکلات بعدی در وضعیت فک و دهان بیمار بکاهد. از آنجایی که آمار دقیقی از میزان فقدان دندان های دایمی قدامی و پرمولر در ایران وجود ندارد، این مطالعه به منظور تعیین شیوع آن در جمعیت 17-12 ساله شهر بابل انجام گرفت.
در یک مطالعه توصیفی مقطعی تعداد 1536 نفر از دانش آموزان 17-12 ساله شهر بابل از طریق نمونه گیری چند مرحله ای(multistage) تحت معاینه از نظر فقدان دندان دایمی قدامی یا پرمولر در دهان قرار گرفتند. نتایج حاصل از معاینه و تهیه رادیوگرافی پری آپیکال، توسط آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفهANOVA مورد بررسی قرار گرفت.
از مجموع 1536 نفر، 132 (8.59%) مورد فقدان دندان واقعی داشتند که این میزان در پسرها 8.4% و در دخترها 8.8% بود. شایع ترین دندان های دچار missing شامل پرمولر دوم مندیبل (45.5%)، لاترال ماگزیلا (34%) و پرمولر دوم ماگزیلا (10.6%) بودند. ضمنا این فقدان مادرزادی واقعی دندانها در دو جنس تقریبا یکسان مشاهده شد.
با توجه به نتایج و وفور نسبی فقدان مادرزادی دندان در جامعه، توجه به فقدان ظاهری یا واقعی حین معاینات دندانپزشکی، الزامی است.