بررسی میزان بروز دلیریوم در بیماران جراحی شده در بخش های جراحی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1378

دلیریوم نشانگانی است که با کاهش سطح هوشیاری، کاهش میزان توجه و تغییرات شناختی به صورت سریع آغاز می شود و سیر متغیری را در طول دوره خود دارد. دلیریوم در افراد مسن و بیماران بستری خصوصا پس ازاعمال جراحی بزرگ شایع است و باعث افزایش میزان مرگ و میر و عوارض در بیماران می شود در مطالعات قبلی میزان بروز آن از 3-1 درصد متعاقب عمل کاتاراکت و تا 5/73 درصد در اعمال ارتوپدی و جراحی قلب بازگزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان بروز دلیریوم در پنج روز نخست پس از اعمال جراحی برروی 250 بیمار در کرمان انجام شد. بیماران بیش از چهل سال سن داشتند و تحت عمل جراحی به صورت الکتیوقرار گرفته بودند. پرسشنامه MMSE جهت غربالگری استفاده شد و موارد مشکوک با توجه به معیارهای DSMIVاز لحاظ دلیریوم بررسی شدند. نتایج نشان داد که 19 نفر (6/7 درصد) از بیماران دچار دلیریوم شدند (با فاصله اطمینان 95%، 7/11-7/4%) به نظر می رسد. بروز دلیریوم در بخش های جراحی به علت کمتر بودن عوامل خطرساز نظیر تنهایی و الکلیسم نسبت به جوامع غربی کمتر باشد با این وجود لازم است در افراد مسنی که تحت اعمال جراحی بزرگ و طولانی قرار می گیرند مراقبت بیشتری از لحاظ بروز دلیریوم به عمل آید.