بررسی نوع و فعالیت آنزیم های موجود در مواد دفعی - ترشحی پروماستیگوت لیشمانیا ماژور

لیشمانیوز جلدی، بیماری شایع در مناطق مختلف دنیا است که توسط تک یاخته لیشمانیا ایجاد می شود. روش های مختلف به کار رفته، از جمله واکسیناسیون برای پیشگیری و کنترل این بیماری تاکنون نتایج مطلوب نداشته است. مواد مختلف، از جمله آنزیم ها را انگل لیشمانیا در محیط کشت از خود دفع و ترشح می کند. آنزیم ها می توانند در بیولوژی انگل نقش مهمی بازی کنند. آن ها برای نفوذ به سلول میزبان، هضم بافت های میزبان، تحریک سیستم ایمنی میزبان و 000 توسط انگل تولید می شوند.
شناسایی آنزیم های موجود در مواددفعی–ترشحی انگل لیشمانیا ماژور در محیط کشت است.
انگل لیشمانیا ماژور که در موش نگهداری می شد در محیط کشت به شکل پروماستیگوت رشد داده شد و پس از چهار بار پاساژ از محیط RPMI 1640 حاوی 10 درصد سرم گوساله و آنتی بیو تیک به محیط کشت عاری از سرم و آنتی بیو تیک منتقل گردید. مواد دفعی - ترشحی با استفاده از سانتریفیوژ و فیلتر 22 درصد میکرون در زمان های صفر، 6، 12، 24، 48 و 72 ساعت تهیه شد و جهت اندازه گیری آنزیم ها و تعیین انواع پروتئین ها مورد استفاده قرار گرفت. دو آنزیم اسید فسفاتاز و استیل کولین استراز با روش اندازه گیری فعالیت اختصاصی آنزیم در مایع دفعی ترشحی شناسایی گردید.
فعالیت آنزیم استیل کولین استراز در زمان صفر منفی بود، از ساعت 6 به بعد شروع به افزایش کرد، در 24 ساعت به حد اکثر مقدار خود رسید و از این زمان به بعد، کاهش یافت. فعالیت اسید فسفاتاز در زمان صفر بسیار جزئی بود و در 6 ساعت حد اکثر مقدار خود را داشت و پس از این مدت، سیر نزولی نشان داد. همچنین در SDS-PAGE مواد دفعی - ترشحی، سه باند پروتئینی در محدوده 130، 100 و 75 کیلو دالتون ظاهر گردید که شدت باند 110 کیلو دالتونی بیش تر از باند130 و 75 کیلو دالتونی بود.
از آن جا که پروتئین ها و آنزیم ها، نقش مهمی در ایجاد عفونت و ایمنی زایی در میزبان بازی می کنند، امید می رود آنزیم ها و پروتئین های حاصل از مواد دفعی - ترشحی عامل مناسبی برای واکسیناسیون و ایجاد ایمنی در لیشمانیوز جلدی باشند.