مقایسه ارتباط سطح سرمی مارکرهای کلسترولی و لیپیدی در بررسی اختلالات لیپوپروتئینی در بیماران بستری در بیمارستان قلب دانشگاه علوم پزشکی مازندران

به دلیل به وجود برخی محدودیت های استفاده از لیپوپروتئین باوزن مولکولی کم(LDL) سرم بعنوان شاخص اندازه گیری کننده خطر بروز بیماری های قلبی عروقی و نیز اهمیت آپولیپوپروتئینB (APOB) بعنوان یکی از فاکتورهای مهم در تعیین خطر بیماری شریان کرونر(CAD)، اندازه گیری کلسترول غیرموجود درلیپوپروتئین با وزن مولکولی زیاد(Non-HDL) که از کم کردن مقدارکلسترول موجود در لیپوپروتئین با وزن مولکولی زیاد(HDL-C) ازکلسترول تام به دست می آید، بدلیل در برداشتن کلیه ذرات لیپوپروتئینی دارای آپولیپوپروتئین در سنجش خطر بیماری شریان کرونر ارزش فراوانی دارد.
در این مطالعه از بین بیماران مراجعه کننده به بیمارستان قلب دانشگاه علوم پزشکی مازندران جهت آنژیوگرافی، 100 مرد و زن که درآنژیوگرافی مبتلا به بیماری شریان کرونر بودند، بعنوان گروه مورد و 100 نفر از افرادی که درآنژیوگرافی مبتلا به بیماری شریان کرونر نبودند، بعنوان گروه شاهد، وارد مطالعه شدند. سپس ارزش کلسترول غیر موجود در HDL با کلسترول موجود در LDL، بعنوان یک ریسک فاکتور مورد مقایسه قرار گرفت.
سطوح اندازه گیری شده تری گلیسرید، کلسترول تام، لیپوپروتئین با وزن مولکولی کم (LDL-C)، لیپوپروتئین ایجاد کننده لیپوپروتئین آتروژنیک (Lpa) و Non-HDL در گروه مورد بالاتر از شاهد بوده و سطح HDL در گروه مورد پایین تر ازگروه شاهد بود. آزمون آنالیز همبستگی نشان داد که Non-HDL بر خلاف LDL-C، همبستگی بهتری با تری گلیسرید نشان می دهد و با HDL نیز ارتباط معکوس دارد.
نتایج نشان داد که Non-HDL یک معیار سنجش مناسب از اجزای کلسترولی همه LPa به دست می دهد، چراکه پتانسیل ناشی از مقادیر افزایش یافته ذرات آتروژنیک باقی مانده غنی از تری گلیسرید را به عامل خطر LDL اضافه کرده و آنرا به عنوان عامل خطرزای شاخص، ارائه می کند.