بررسی عملکرد رشد و ترکیب لاشه جوجه های گوشتی سویه تجاری راس در پاسخ به نوع الگوی پروتئینی جیره

این آزمایش به منظور بررسی عملکرد تولیدی، ترکیب لاشه و کیفیت بستر جوجه های گوشتی سویه تجاری راس 308 هنگام تغذیه جیره های غذایی تهیه شده بر مبنای الگوهای پروتئینی متفاوت، انجام شد. چهار جیره غذایی براساس الگوهای پروتئینی NRC (1994)، 90 درصد مقدار پروتئین توصیه شده NRC (جیره کم پروتئین)، تغذیه مرحله ای و براساس راهنمای پرورش راس تهیه و برای مدت 42 روز به صورت آزاد در اختیار پرندگان قرار گرفت. هر چهار جیره غذایی دارای 3000 کیلوکالری انرژی قابل سوخت و ساز بودند و مدت تغذیه آنها برای دوره های مختلف پرورش براساس توصیه های مربوطه بود. به استثنای مقدار پروتئین و اسیدهای آمینه، تمام جیره های آزمایشی دارای مقادیر یکسانی از سایر مواد مغذی بودند. به هر یک از چهار تیمار آزمایشی تعداد 5 تکرار متشکل از 40 پرنده اختصاص یافت. نتایج آزمایش نشان داد افزایش وزن پرندگان تغذیه شده بر پایه الگوی پروتئینی NRC(1992 گرم) و راهنمای پرورش (1915 گرم) به طور چشمگیری بالاتر از پرندگان تغذیه شده با جیره کم پروتئین (1785 گرم) و تغذیه مرحله ای (1764 گرم) بود (05/0P<). استفاده از جیره کم پروتئین و تغذیه مرحله ای سبب کاهش چشمگیر خوراک مصرفی، پروتئین مصرفی و انرژی مصرفی در مقایسه با الگوهای پروتئینی NRC(1994) و راهنمای پرورش شد (05/0P<). بیشترین نسبت راندمان پروتئین و انرژی به ترتیب مربوط به پرندگان تغذیه شده با جیره کم پروتئین (78/2) و الگوی پروتئینی NRC (17/17) بود. پرندگان تغذیه شده با الگوهای پروتئینی NRC (1994) و راهنمای پرورش دارای ترکیب لاشه مناسب تری بودند در حالی که تغذیه پرندگان با جیره کم پروتئین سبب کاهش چشمگیر درصد نیتروژن بستر شد (05/0P<).