حذف آرسنیک از آب آشامیدنی با استفاده از فن آوری اسمز معکوس

آلودگی ارسنیک در آب آشامیدنی باعث به اثرات زیان آور در سلامت انسان می گردد. هدف از این پژوهش، ارزیابی کارآیی فرآیند اسمز معکوس برای حذف ارسنیک در آب آشامیدنی، می باشد.
روش انجام این پژوهش بر اساس داده های آزمایشگاهی و از نوع مطالعات تجربی بوده است. پژوهش در یک پایلوت غشایی اسمز معکوس از جنس پلی آمید با مدول مارپیچی مدل TE 2521 ساخت شرکت CSM کره انجام گرفت. پس از آماده سازی محلول ارسنات سدیم در آزمایشگاه، عملکرد سیستم اسمز معکوس درحذف آرسنیک، بررسی شد. تاثیرتغییرات فشار، pH و دماهای مختلف با غلظت ورودی 2/0میلی گرم در لیتر، و سپس در غلظت های مختلف روی کارایی حذف ارسنیک مورد ارزیابی قرار گرفت. درهر حالت میزان فلاکس عبوری (جریان عبوری در واحد سطح) از غشا اندازه گرفته شد. اندازه گیری مقدار ارسنیک به روش نقره دی اتیل دی تیوکاربامات انجام شد و درصد حذف آن تعیین گردید.
نتایج حاصل نمایان گر شرایط بهینه ی عملکرد سیستم در فشار حدود 190پوند بر اینچ مربع، غلظت در محدوده ی 2/0تا5/0 میلی گرم در لیتر، دما در محدوده ی 25 تا30 درجه ی سانتی گراد و pH در محدوده ی 6تا8، می باشد. غلظت آرسنیک در آب ورودی به غشا، تاثیر چندانی در عملکرد سیستم و راندمان آن نداشت. افزایش دما موجب بهبود عملکرد سیستم و افزایش نسبی در راندمان آن شد. pH محلول ورودی تاثیر چندانی در فلاکس و عملکرد هیدرولیکی سیستم نداشت، لیکن راندمان حذف در pH های پایین به علت شکل یون های آرسنات موجود، نسبتا کم بود.
راندمان حذف آرسنیک در شرایط بهینه ی عملکرد سیستم، تا بیش از 99 درصد می باشد.